ΤΑ ΜΑΓΚΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ

      Πολλές φορές έχω γράψει για την Πελλήνης, που διαμένω στην Αθήνα. Στις 6-1-23 έγραφα: Η Πελλήνης είναι ένα συμπαθητικό και όλο ζωή και δράση δρομάκι Βρίσκεται λίγο πιο πέρα από την πλατεία Βικτωρίας και απλώνεται από Πατησίων μέχρι την 3ηΣεπτεμβρίου, αμέσως μετά την Κοδριγκτώνος
       Συμπαθητικό γιατί είναι πεζόδρομος με μερικά δένδρα κι ακόμα λίγες πολυκατοικίες παλιές, κλασσικές και ζωντανός γιατί στα πενήντα -εβδομήντα μέτρα μήκος της εδρεύει δημοτικό σχολείο και ένα ΙΕΚ και ακόμα ένα μικρό μαγαζάκι με τα τραπεζάκια έξω. Γι' αυτό το προσέχουν, καθαριότητα και φώτα. Είναι τέλειο εμείς οι "λεχρίτες να ρουφάμε τον εσπρέσο μας και δίπλα λεβεντάκια και πιπίνια να γελάνε και να αστειεύονται.

      Κυρίως στο ΙΕΚ [Mediteranean College]έρχονται μαθητές που απέτυχαν στις πανελλήνιες εξετάσεις και είναι κάθε καρυδιάς καρύδι. Πολλοί από αυτούς είναι γόνοι πλουσίων οικογενειών και έρχονται με τα αυτοκίνητα του μπαμπά τους. Επειδή δε το μέρος είναι πολυσύχναστο, η τι άλλο, το αράζουν πάνω στον πεζόδρομο και πολλάκις κλείνουν τις εισόδους κυρίως για τα καροτσάκια μας της λαϊκής. Πράγμα που δεν κάνουν οι μόνιμοι κάτοικοι. Επομένως είναι και πρόκληση.

 
 Μια μέρα που κάποιος είχε κλείσει εντελώς την είσοδο, σε όλα τα παρμπρίζ κόλλησα τον...γάιδαρο και έγινε μεγάλη ...ταραχή όταν βγήκαν οι νεολαίοι διάλειμμα. Έπεσε χοντρό γέλιο και έγινε μεγάλη καζούρα.. ΄Βέβαια οι ίδιοι λεβέντες δεν το ξανάκαναν, όμως την άλλη μέρα είχαμε πάλι παράνομες καταλήψεις, από άλλους ...γαϊδάρους. 

Τώρα τις Απόκριες θα το κάνω και στη Ζαχάρω, μια και υπάρχουν αρκετοί  με μεγάλα αυτιά.