Η ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΖΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΪΦΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΕΔΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΜΑΣ (Μέρος1ο)

 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗ 

ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΜΕ

 ΩΣ ΚΟΡΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ

ΓΕΝΙΚΩΣ 

       Πλέον το  πιο επιτακτικό καθήκον του κάθε ανθρώπου είναι η προάσπιση και η περιφρούρηση του περιβάλλοντος που είναι η επιδερμίδα μας και το κοινό σπίτι μας.   Βασικό στοιχείο του περιβάλλοντος είναι η θάλασσα και ο γιαλός της μαζί με την παραλιακή ζώνη, που αποτελεί σημαντικό οικότοπο στη μεταβατική ζώνη θάλασσας και ξηράς. Κοινό στοιχείο ολόκληρης της παράκτιας ζώνης είναι η αμμώδης σύσταση με τις γνωστές αμμοθίνες. 

Οι αμμοθίνες, μαζί με τις αμμώδεις παραλίες, ανήκουν στους παράκτιους οικοτόπους, επιτελούν ευρύ φάσμα σημαντικών λειτουργιών, είναι ανεκτίμητης αξίας για την προστασία της άγριας πανίδας και χλωρίδας, αλλά και αποτελούν φυσικό φίλτρο και φυσικό αντιπλημμυρικό φράγμα για το αλμυρό νερό της θάλασσας. Επίσης οι αμμοθίνες απορροφούν την ενέργεια των κυμάτων, αποτρέποντας με αυτό τον τρόπο τη διάβρωση της παράκτιας ζώνης. (1)

Από πού προήλθαν γράφει ο Dr Περιβαλλοντολόγος Δρ. Θεόδωρος Σ. Κουσουρής:

«Η άμμος προήλθε και μεταφέρθηκε από τη λεκάνη απορροής των ποταμών ή και από ιζήματα διαβρωμένων βράχων και βουνών  ή και υποθαλάσσιων συσσωρεύσεων άμμου. Η διατήρησή και η γένεση τους εξαρτάται από τους επικρατούντες ισχυρούς ανέμους της περιοχής, τη δράση του κυματισμού στην παράκτια ζώνη και τη προσφορά-διαλογή των υλικών της διάβρωσης, αλλά και από την προσφορά υλικών διάβρωσης που γειτονικοί χείμαρροι και ποτάμια γέρνουν στον παράκτιο χώρο».

Αξίζει να τονίσουμε ότι στην περιοχή μας:

• δεν πνέουν ισχυροί άνεμοι
• επικρατούν μεγάλοι κυματισμοί
• ρέουν αρκετά ποτάμια και χείμαρροι.

Όμως βασικό στοιχείο που καθορίζει την όλη γεωμορφολογία και τη φυσιογνωμία  της παράκτιας ζώνης του δήμου Ζαχάρως και επιδρά αφενός στη μη κινητικότητα και μεταβλητότητα των αμμοθίνων και αφετέρου στο ότι επαυξάνει το ρόλο τους στις σοβαρές λειτουργίες που επιτελούν, κυρίως ως φυσικά φράγματα  και φίλτρα του αλμυρού νερού, είναι  η ύπαρξη νησίδων πευκοδάσους(2)αλλού μικρών και αλλού εκτεταμένων, όπως είναι στον Καϊφα που δυστυχώς κάηκε  και στον άγιο Νικόλα στο Γιαννιτσοχώρι, μαζί με μια πλούσια πανίδα (θάμνοι σκίντα, δάφνες, κουτσουπιες, αλμυρίκια, κέδρα, αγριλιές, κρινάκια...) και χλωρίδα (κάμπιες, χουρχούρες, αράχνες..) Σε αυτές τις περιοχές επικρατούν ιδιαίτερες οικολογικές συνθήκες (διακύμανση της αλατότητας και της ξηρασίας) και έτσι τα είδη των φυτών και των ζώων που διαβιώνουν εκεί συνήθως εμφανίζονται μόνο σε αυτήν τη ζώνη. 

 Για τον χρόνο και τον τρόπο δημιουργίας της απέραντης αμμουδερής ζώνης του δήμου μας και αν είναι πρωτογενείς ή όχι, πρώτος και αδιαφιλονίκητος  μάρτυρας αποτελεί ο θεϊκός ΟΜΗΡΟΣ, όταν στο ταξίδι του Τηλέμαχου στην πατρίδα του Νέστωρα, περιγράφει την περιοχή, {το Πύλειον πεδίον, που εκτείνεται από τον Αλφειό μέχρι τη Νέδα} κάνοντας χρήση, ειδικά του χαρακτηριστικού προσδιορισμού "αμμόεσσα χώρα". (3) 

     Όλοι εμείς έχουμε χρέος ως παρακαταθήκη των επιγόνων μας να διαφυλάξουμε και να προστατεύσουμε την παράκτια ζώνη και όλα τα αμμοθινικά οικοσυστήματα, μέσω της συνεχούς ενημέρωσης  και ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας για τη βιώσιμη διαχείριση και ισορροπία της φύσης.

(ΣΤΗΝ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟ 2ο ΜΕΡΟΣ 

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΣΕ ΟΛΗ 

ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ)

    

(1) Πλέον η διάβρωση της ξηράς, λόγω της ανύψωσης της στάθμης της θάλασσας  αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους της γης. Μια ματιά στην περιοχή από Ακράτα, Δερβένι τα λέει όλα!

(2) Για αυτό το λόγο η παράκτια ζώνη αλλού ανήκει στην δικαιοδοσία της Κτηματικής Υπηρεσίας και αλλού της Δασικής, με τα όρια δικαιοδοσίας της κάθε μιας να εμπλέκονται, όπως γίνεται περίπου με τις ενορίες των παπάδων στις πόλεις.

(3) Μόνο αυτό να γνώριζε ο ανεκδιήγητος γεωλόγος (αλήθεια ποιος ήταν, έτσι για να τον αναφέρω μια και είμαστε συνάδελφοι γεωτεχνικοί, στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο για τιμητική  διάκριση υψηλής επιστήμης). Ομοίως και ο τότε διευθυντής της Κτηματικής, ο μέχρι τα μπούνια βουτηγμένος στην παραβατικότητα, που έπαιξε το ρόλο του προέδρου σε εκείνη την περιβόητη τριμελή και όχι πενταμελή Επιτροπή.