ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΕΙ!!!
Ο θρύλος δεν μας λέει αν τελικά η ψίχα από ψωμί ή, αλλιώς, «το ειδικό χάπι
από το εξωτερικό» κατάφερε να κατευνάσει στην ασθένεια του Γρηγόρη Μπιθικώτση,
στο διάλειμμα της ιστορικής συναυλίας «πολλών αστέρων», που αργότερα, το 1985,
κυκλοφόρησε από την Philips σε δι-πλό δίσκο βινυλίου (και μόλις το 1994 σε CD).
Έμεινε όμως στην ιστο-ρία – και δισκογραφικά – το κόμπιασμα του Γρηγόρη
Μπιθικώτση στη σκηνή του θεάτρου «Κεντρικόν», όταν με το νεύμα του Μίκη
ξεκίνησε να τραγουδάει το «Σε πότισα ροδόσταμο» και πολύ γρήγορα σταμάτησε, ο
Μίκης έκανε νεύμα στην ορχήστρα και ο βάρδος δήλωσε προς το κοινό «Με
συγχωρείτε πάρα πολύ, είμαι άρρωστος» για να καταχειροκροτηθεί και να
αποχωρήσει.
Η παρουσιάστρια των δύο συναυλιών Μάρω Κοντού πήρε το λόγο, από μικροφώνου,
με αρκετή αμηχανία: «Ο Μίκης Θεοδωράκης συνεχίζει να διευθύνει, να τραγουδά και
να γράφει και τους στίχους στο τραγούδι Το Παλικάρι» (σε στίχους του ίδιου του
συνθέτη). Στην ιστορική συναυλία ο Στέλιος Καζαντζίδης, μαζί με την Μαρινέλλα,
ερμήνευσαν τραγούδια από τον κύκλο «Πολιτεία» του Μίκη, σε στίχους Τάσου
Λειβαδίτη και Δημήτρη Χριστοδούλου, με το Μάνο Χατζιδάκι πάντα στο πιάνο. Ενώ –
κάτι λιγότερο γνωστό – ο Τέρης Χρυσός (ναι, ο Τέρης Χρυσός) ερμή-νευσε το
τραγούδι «Η Βάγια» του νεότερου, 22χρονου τότε, συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, σε
στίχους Νίκου Γκάτσου, ανάμεσα σε τραγού-δια του Μίκη με ερμηνεύτρια την Μαίρη
Λίντα, σε στίχους Νίκου Γκά-τσου και Γιάννη Θεοδωράκη.
Στο εστιατόριο «Κεντρικόν» εκτονώθηκε, μετά την συναυλία, ο ντόρος για την
«ασθένεια» του Γρηγόρη Μπιθικώτση, την οποία πολλοί ονομά-τισαν ως υπερβολικό
άγχος απόδοσης, κάτι που καταγράφτηκε στις εφη-μερίδες της επόμενης ημέρας, οι
οποίες ασχολήθηκαν εκτενώς με την συνάντηση «γιγάντων», όπως ο Μίκης και ο
Μάνος από τη μια, ο Στέλιος Καζαντζίδης και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης από την
άλλη. Πιο δηκτικός από όλους ο Μέντης Μποσταντζόγλου ή Μποστ, από την εφημερίδα
«Αυγή», έδωσε τον τόνο με το σκίτσο του «Ανωμαλίε εις τας συναβλίε», παρωδώντας
με στίχους από τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου.
Ας μην ξεχνάμε δε ότι όλα αυτά γίνονται την χρονιά των εκλογών «βίας και
νοθείας», που ξεκίνησε ο Ανένδοτος Αγώνας του Γεωργίου Παπαν-δρέου, που ήρθε η
Μαρία Κάλλας στην Επίδαυρο, με τη «Μήδεια» του Κερουμπίνι (σε σκηνοθεσία Αλέξη
Μινωτή και σκηνικά κοστούμια Γιάν-νη Τσαρούχη) και που κέρδισε το Όσκαρ
Τραγουδιού για τα «Παιδιά του Πειραιά» ο Μάνος Χατζιδάκις. Τη χρονιά που
υπογράφτηκε η σύνδεση της χώρας μας με την ΕΟΚ, που ο σοβιετικός κοσμοναύτης
Γιούρι Γκα-γκάριν πέταξε στο Διάστημα και που στήθηκε το Τείχος του Βερολίνου.
(Θεοδωράκης-
Χατζιδάκις στο θέατρο Κεντρικόν (1961)
Για την ιστορία: Η συνάντηση των τεσσάρων «γιγάντων», και δη των Καζαντζίδη
και Μπιθικώτση στο ίδιο μικρόφωνο, επαναλήφθηκε το κα-λοκαίρι του 1962 στο
θέατρο «Παρκ» της λεωφόρου Αλεξάνδρας και στην κοινή επιθεώρηση «Όμορφη Πόλη»
των Μάνου Χατζιδάκι και Μί-κη Θεοδωράκη. Αργότερα, ο Στέλιος Καζαντζίδης
θυμούνταν: «Σταμά-τησα την Μαρινέλλα και βγήκα και τραγούδησα με τον
Μπιθικώτση. Εγώ του έκανα σιγόντο σε αυτά που έλεγε αυτός και αυτός έκανε
σιγόντο σε μένα. Ο κόσμος μας δέχθηκε πολύ καλά».
Δεν ξαναβρέθηκαν όμως στην σκηνή του Θεάτρου «Κεντρικόν», ούτε στα τραπέζια
του επίσης ιστορικού εστιατορίου με το ίδιο όνομα…
Πηγή: Protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου