ΑΝΔΡΑΒΙΔΑ & ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΡΑΙΟΙ 4 [Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ]

       Πάμε πάλι στην Ανδραβίδα, είπαμε είναι η δεύτερη πατρίδα μου και εδώ έζησα μια δεκαετία απίθανη και έκανα απίθανους κι αξέχαστους φίλους.

   Στο τριήμερο λοιπόν της τελευταίας μου επίσκεψης, που ήταν γεμάτο και το έζησα έτσι, συνάντησα πολλούς φίλους και με αρκετούς συνέφαγα και τσούγκρισα τον κράσο [1], όπως τότε.... 

   Προς τιμήν όλους τους αναφέρω γιατί όλοι τους με ...σημάδεψαν. Μίμη, Τάση, Κώστα, Γιώργο, Δημήτρη, Σπύρο, Νίκο, Θανάση, Μπίλη, Μένιο, Ανδρέα, Δήμο, Γιάννη, Τύπο, Λάκη, Σάκη, Χρήστο[2] Γρηγόρη, Κωτσαλή, Ζαμπέτα, Βασίλη, Μομώτη, Πόπωρη,   αλλά και τις κυρίες Νίνα,Τασία, Ελευθερία, Ελένη, Μαρία. Δυστυχώς πολλοί κολέγηδες μας έχουν αφήσει αλλά τα πρόσωπά τους  είναι αποτυπωμένα ανεξίτηλα στη μνήμη μου και χαμογελούν, όπως τότε, με πρώτον βέβαια τον Νικάκη Χολέβα. Αλλά και τους Νικόλα, Καφούρα , Μιμίκο, Γαρίδα, Βαλέτσο,  Κλέαρχο, Κωλόσακα, Μπέη, Αντρέα,  Κοκορίκο, Ψαράκο και λοιπούς που μου μου διαφεύγουν!!!

   Όμως μεγάλη χαρά και συγκίνηση ένοιωσα όταν γνώρισα δυο νέους, ο ένας ο Γιαννάκης παιδί του φίλτατου Νικόλα Βαρβαρέσου, που τον είχα τότε βοηθό-νοσοκόμο στο κτηνιατρείο και το Νίκο γιο του Βασίλη Μπράβου, γητευτή των αλόγων στο Ιπποφορβείο του Ντούζου και εγγονού του Επονίτη Νίκου Τσουραπά που είχε το καφενείο στη γωνία απέναντι από το κτηνιατρείο στου Μποβολέτη, επί της κεντρικής οδού. Εν παρόδω ο Μπάρμα Νίκος όταν του παράγγειλα  να μου φέρει τον καφέ στο κτηνιατρείο μου είπε περήφανα: Γιατρέ δε γίνεται, άμα θες να έρθεις να τον πάρεις. Το θυμάμαι ακόμα..

   Πάμε λοιπόν στον Γιαννάκη μια και είναι από τις καλές περιπτώσεις. 

  Ο Γιαννάκης, νέος και ωραίος είναι το ΠΡΟΣΩΠΟ! [3] Χαρισματικός και πολυτάλαντος σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς και τονίζω τρεις: αθλητισμό,  επιχείριση και δημοτικά. Στο ποδόσφαιρο ήταν στην Εθνική νέων και έχει παίξει σε ομάδες στη μισή Ελλάδα. Τώρα, 30άρης ων, αγωνίζεται στη θρυλική Δάφνη, έτσι ως προσφορά στη γενέτειρα.Συνάμα στις φετινές δημοτικές εκλογές εξελέγη, αν και πρώτη φορά, 1ος δημοτικός σύμβουλος, οπότε είναι και αντιδήμαρχος. Επίσης μαζί με τον φίλο του, τον Νίκο έχουν στην πλατεία, ωραίο νεανικό μαγαζί που κάνει μπαμ! 

  Μάλιστα το Σάββατο των αποκριών  είχαν πάρτι μασκέ, όπου είχα την τύχη να παραβρεθώ και το ..άγιασα, ως παπάς που ήμουν μεταμφιεσμένος.  Βέβαια αναχώρησα νωρίς,  αφενός γιατί ο Γιαννάκης συνέχεια μου γέμιζε το ποτήρι με Τζακ Ντάνιελς και άρχισα να βλέπω αστράκια  και αφετέρου δεν με έπαιρνε και το όλο...κλίμα.  Αγόρια και κορίτσια να τα πιεις στο ποτήρι, αλλά, αλλά ....κάθε πράγμα στον καιρό του.

     Γεια σου Γιαννάκη και του Χρόνου πάλι να παραβρεθώ σαν ...Μητροπολίτης και να γίνω φέσι.

  

[1] Φυσικά πρώτος ο Μυλωνάκης, που με τον μακαριστό Χολέβα τότε είμαστε κολλητοί, το τρίο κουέρτο. Η μοσχαροκεφαλή Γκιούλμπασι της Νίνας, στον Σταφιδόκαμπο με τον Τάση Καφούρα και τον Πέτρο Σκαλτσά συν το αχτύπητο κοκκινέλι μου έφεραν ωραίες παλιές αναμνήσεις!

[2] Ο Χρήστος πολλές φορές έμπαινε στην τότε παρέα αλλά επειδή του ανέφερα ότι τον συμπεριλαμβάνω σε μια ιστορία στο υπό έκδοση βιβλίο μου, μου εξέφρασε κάτι επιφυλάξεις και φοβίες μπας και τον εκθέσω μια και πλέον συμμετέχει με τον ένα ή άλλο τρόπο  στα κοινά, γι αυτό κι εγώ τον ξέγραψα εντελώς από το βιβλίο. Ανάλογη, χαζή προφύλαξη και σοβαροφανή διστακτικότητα επέδειξε και στη φωτογράφιση με τον Γιώργη Τσουραπά, τον λεβέντη στο Ηρώον. Είναι δάσκαλος βλέπετε, Δ/ντής.  Στουφ και πάλι Στουφ..

[3] Παραβρέθηκα στα βαφτίσια του, το 1990, λίγο πριν αναχωρήσω από την Ανδραβίδα και παραδώσω στον συνάδελφο και φίλο Μακεδόνα Γιώργο Χατζηπανταζή.  Νουνός ο περίφημος Κωσταντάρας, με τον οποίο βρισκόμαστε καμιά φορά στην Αθήνα και πίνουμε κανά ποτηράκι, όπως τις προάλλες στο καταπληκτικό κουτούκι  " ο Μαραθωνίτης" Γιαννάκη να είσαι πάντα καλά και να σε χαίρεται η μάνα σου η Ελένη!!!