ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΙ ΔΕΣΠΟΤΙΣΜΟΙ

 Το κείμενο περιλαμβάνεται στο 1ο βιβλίο μου: 
ΑΝΑΑΛΟΓΙΟ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΩΝ

 ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ & ΖΩΑ(1998).
 

   Οι κοινωνίες διέπονται από κανόνες, διατάξεις, νόμους. Σκοπός αυτών είναι η καλυτέρευση του ανθρώπου στην κοινωνία, για να έχει, σαν το τελειότερο δημιούργημα που είναι, τη θέση που του αρμόζει στο κέντρο της αναφοράς του συνόλου. Με ένα λόγο την ευτυχία της ζωής.Ίδιος ο Θεός, ίδιος ο σκοπός, ίδιο το αποτέλεσμα, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

    Το θέμα μας είναι τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς ιδίως τα σκυλιά και οι δεσπόζουσες αντιλήψεις που πάρα πολύ εύκολα γίνονται δεσποτισμοί.

Συγνώμη λάθος...

   Η φύση με στοιχεία της – φυτά, δένδρα, ζώα – είναι όχι μόνο αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του ανθρώπου αλλά η ίδια η ζωή του. Απλά φαντασθείτε τον άνθρωπο χωρίς τα άλλα δημιουργήματα. Βασικό μέλημα της κάθε κοινωνίας είναι η προστασία του ανθρώπου, η ατομική και η δημόσια υγεία.

Τα αδέσποτα ζώα, αναφερόμαστε στα σκυλιά, είναι κίνδυνος για τη δημόσια υγεία;

  H αδέσποτη παρουσία τους επιδρά ή απειλεί καθ’ οποιονδήποτε τρόπο στην κοινωνική ζωή των πολιτών. Τα ερωτήματα αυτά, που έχουν κοινωνικές αιτίες και προεκτάσεις, υπάρχουν απαντήσεις που είναι ακραίες και διαμετρικά αντίθετες. 

   Οι μεν υποστηρίζουν ότι τα αδέσποτα απειλούν την σωματική ακεραιότητα και την ψυχική ηρεμία των κατοίκων (επιθέσεις, δαγκώματα, φοβίες κ.τ.λ). Κι αυτό το υποστηρίζουν με τέτοιο φανατισμό που φθάνουν στο σημείο να βλέπουν άμεσο κίνδυνο και στα αεροδρόμια για την ασφαλή προσγείωση και απογείωση των αεροπλάνων. Γι αυτούς τα προβλήματα έχουν φθάσει στο απροχώρητο και δεν υπάρχει άλλη λύση από την εξολόθρευση των αδέσποτων όπως έπραξαν οι Κύπριοι σε μια νύχτα και ξέμπλεξαν εντελώς απ’ αυτά.

    Από την άλλη μεριά οι άλλοι, οι ζωόφιλοι, ενώ αναγνωρίζουν ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα δεν συναινούν σε καμία περίπτωση να απομακρυνθούν τα αδέσποτα με οποιονδήποτε τρόπο. Προτείνουν: α) Τη δημιουργία κέντρων περίθαλψης και ειδικών χώρων περισυλλογής. β) Την εφαρμογή προγράμματος στειρώσεων όλων των ζώων και γ) πρόγραμμα ενημέρωσης και διαφώτισης του κοινού Έχουν σλόγκαν ότι μπορούμε και πρέπει να ζήσουμε μαζί. 

Ας δούμε τα πράγματα σφαιρικά και ψύχραιμα.

Δημόσια Υγεία

Τα αδέσποτα ζώα είναι δυνητικοί φορείς πολλών ζωοανθρωπονόσων[1]: Λύσσα, Λεπτοσπείρωση (Καλά Αζάρ), Εχινοκοκκίαση, Τοξοπλάσμωση, Τριχοφυτιάσεις,  Ψωριάσεις.

    Η Λύσσα εδώ και μια 20ετία έχει εξαλειφθεί παντελώς από τη χώρα μας. Γι΄ αυτό μη πανικοβάλλεστε και τρέχετε για αντιλυσσική θεραπεία, όταν σας δαγκώσει ένας σκύλος, καθότι η θεραπεία είναι επώδυνη και χρονοβόρα.

        Η Λεπτοσπείρωση είναι ελαφρά νόσος για τον άνθρωπο και στο κάτω-κάτω προλαμβάνεται στους σκύλους με εμβολιασμό σε ετήσια βάση, όπως και η Μόρβα, με μικρή σημασία για τη δημόσια υγεία.
   Πρόβλημα εχινοκοκκίασης - σοβαρό νόσημα από τα σκυλιά-  στις μεγάλες πόλεις δεν υπάρχει, καθότι η μόλυνση των σκύλων γίνεται με την κατανάλωση ωμών σπλάχνων γιδοπροβάτων. Τα σφαγεία στις πόλεις είναι περιφραγμένα και ελεγχόμενα, ο δε κίνδυνος της καταβρόχθισης πτώματος ζώου από τα σκυλιά είναι μηδαμινός.

Η Δεμοδηκτική ψώρα που μαστίζει τα αδέσποτα δεν προσβάλλει τον άνθρωπο. Οι άλλες δερματοπάθειες είναι μικρής σημασίας, άσε που οι περισσότερες προσβάλουν πολύ σπάνια τα ΄΄κοπριτοειδή΄΄ πάσης φύσεως όπως είναι η πλειοψηφία των αδέσποτων.

Αφήσαμε τελευταία τη Λεϊσμανίαση (Καλά-αζάρ) που είναι μια πολύ σοβαρή ζωοανθρωπονόσος. Γι΄ αυτή ο άνθρωπος μπορεί να επέμβει και στη θανάτωση τέτοιων φορέων  και στην αντιμετώπιση του τρόπου μετάδοσης με ριζική καταπολέμηση των σκνιπών και των κουνουπιών. Ο κίνδυνος όμως υπάρχει το ίδιο και από τα οικόσιτα.

Υπόψη όλα τα ζώα μπορεί είναι φορείς των παραπάνω νοσημάτων και όχι μόνο τα αδέσποτα.

Το πρόβλημα των αδέσποτων έχει πολλές αιτίες και αφορμές:

·Τις άριστες κλιματολογικές συνθήκες της χώρας. Τα αδέσποτα ζώα είναι αδύνατο να ζήσουν στις βόρειες χώρες. Εκεί και τα δεσποζόμενα ακόμη, ακολουθούν τη συγκεκριμένη ζωή του μηχανοποιημένου Γερμανού και του ευπατρίδη Άγγλου. Εδώ όμως, όλες τις εποχές του χρόνου, τρέχουν, ξαπλώνουν, τεμπελιάζουν, ερωτεύονται με όλη την άνεση και τη χάρη.

·Την άναρχη και απρογραμμάτιστη ανοικοδόμηση της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων. Οι παράγοντες που επιδρούν στη δυσλειτουργία της κοινωνίας και στη ψυχική ισορροπία των ανθρώπων είναι αφενός οι κακές συνθήκες διαβίωσης και εργασίας και αφετέρου η ποιότητα ζωής με αποτέλεσμα ο πολίτης να υιοθετεί ένα σκύλο χωρίς να διαθέτει την ανάλογη παιδεία και ζωοφιλία.

·Το χαμηλό βαθμό ευαισθησίας και ζωοφιλικής παιδείας των πολιτών και της ίδιας της πολιτείας που είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας μας, με αποτέλεσμα την ατομική και συλλογική ανευθυνότητα συνοδευόμενη με την αδύναμη  παρέμβαση των ζωοφιλικών σωματείων.

·Την κοινωνική κατάσταση της χώρας. Τόσοι άνθρωποι, αθώα θύματα της σκληρής κοινωνίας και της αναισθησίας των συνανθρώπων, αδέσποτοι και παραμελημένοι, έχουν ανάγκη ενός καταφύγιου και όμως ουσιαστικά κανείς δεν ενδιαφέρεται.

·Τις λαθεμένες σε πολλές περιπτώσεις πρακτικές εφαρμογές του σωστού όρου της ζωοφιλίας. Υπάρχουν σπιτικά που διατηρούν έξι- εφτά  γάτες, δέκα σκύλους υπό άθλιες συνθήκες διαβίωσης, λόγου χάρη κλεισμένα στη ταράτσα. Τα άμοιρα ζώα πληρώνουν την παθολογική ψυχοσύνθεση των κυριών τους.

·Τις υπόλοιπες κοινωνικές παραμέτρους που επιδρούν άμεσα στην ίδια τη δημόσια υγεία και έμμεσα  στην αύξηση του αριθμού των αδέσποτων και στην όξυνση του φαινομένου. Τέτοιες είναι η έλλειψη νεκροταφείων των ζώων, η ακατάλληλη αποκομιδή των απορριμμάτων και ότι έχει να κάνει με την καθαριότητα.

Επομένως εφόσον διαιωνίζονται αυτοί οι συγκεκριμένοι τρόποι κοινωνικής διαβίωσης πώς είναι δυνατό να εξαλειφθούν τα αδέσποτα ζώα και πολύ περισσότερο οι εγκαταλειμμένοι άνθρωποι;

 Το πρόβλημα είναι σύνθετο και πολύ δύσκολο.

Αλλά και τ’ άλλο. Γιατί να πληρώσουν με τη ζωή τους όλα ανεξαιρέτως τα αθώα ζώα; Επειδή κάποιον, κάποτε τον δάγκωσε ένας σκύλος, που στις 99% των περιπτώσεων φταίει ο ίδιος ο άνθρωπος; ΟΙ συνηθέστερες ανθρώπινες συμπεριφορές και αντιδράσεις είναι κλωτσιές στα ξαπλωμένα, βιαιότητες σε κολλημένα – συνουσιαζόμενα, γιουχαϊσματα και άγρια κυνηγητά.

Ο φοβερός ιός του Aids δεν οδήγησε στην αδυσώπητη παγανιά κατά του έρωτα, αλλά στα προφυλακτικά μέτρα και σταθμά για την καλύτερη και πιο ακίνδυνη απόλαυση αυτού του έρωτα.

Η ποινή του θανάτου σε όλα τα πολιτισμένα κράτη έχει καταργηθεί για όλους τους ανθρώπους, κακοποιούς, φονιάδες, και σία. Δεν είναι άδικο και κρίμα να την πληρώσουν αθώα ζώα με τη ζωή τους;

Με ένα λόγο τα επικίνδυνα σκυλιά – φορείς και άγρια- να θανατωθούν, όμως, όπως καθορίζει η Σύμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλιώς η εξόντωση όλων των αδέσποτων και η βάναυση συμπεριφορά προσβάλλει την ίδια μας την ανθρώπινη υπόσταση.

Προκειμένου όμως να υπάρξει αποτέλεσμα και να γίνει σωστή  δουλειά και όχι για το θεαθήναι απαιτούνται πρώτα ορισμένα μέτρα από την Πολιτεία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως καλυτέρευση των πρακτικών συνθηκών διαβίωσης και εξυπηρέτησης των πολιτών, εφαρμογή της σήμανσης για την αναγνώριση των ζώων και την αποφυγή της εγκατάλειψής τους από τους αναίσθητους ιδιοκτήτες, ύπαρξη ειδικών χώρων φιλοξενίας και περίθαλψης κ.τ.λ.

Πάντως ένα είναι σίγουρο. Άνθρωποι που τρέφουν αντιζωοφιλικά αισθήματα και υποστηρίζουν ακραίες λύσεις καταδίωξης και θανάτωσης των αδέσποτων ζώων, παράλληλα έχουν τέτοιες σκληρές απόψεις και για τους συνανθρώπους μας που είναι παραμελημένοι και καταφρονεμένοι στους δρόμους σαν τα  αδέσποτα σκυλιά και πολύ πιο εντονότερες απέναντι στους έρμους τους μετανάστες αλλοδαπούς. Εάν το τελευταίο φαινόμενο καταδικάζεται σαν μια μορφή του αποτρόπαιου ρατσισμού και της επώασης του αβγού του φιδιού, το φαινόμενο με τα αδέσποτα πώς χαρακτηρίζεται; Οι γραμμές εκκίνησης της σκέψης και οι αφετηρίες είναι παραπλήσιες αν όχι ταυτόσημες.

---

[1] Ζωοανθρωπονόσοι : νοσήματα που μεταδίδονται από τα ζώα στους ανθρώπους.