theodoroskollias@gmail.com // 6946520823
Aλήθεια ποιος φταίει για την κατάντια της χώρας μας;

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021

ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ & ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

 ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ


     Όσοι περπατούν στους δρόμους του Βόλου συχνά πυκνά διαβάζουν συνθήματα της συλλογικότητας Malavetas Olympiakos Volou Antifa Ultras. «Δίνοντας το όνομα της οικογένειας Μαλαβέτα στη συλλογικότητα θέλουμε να τιμήσουμε την αντιφασιστική τους δράση, και να προβάλλουμε τις αξίες που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του συλλόγου», αναφέρουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού Βόλο. Η βολιώτικη οικογένεια Μαλαβέτα συνδέθηκε τόσο με την «ερυθρόλευκη» ομάδα του Βόλου, καθώς δυο παιδιά ο Νίκος και ο Πέτρος ήταν ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, όσο και με την αντίσταση κατά των Γερμανών, καθώς όλα τα παιδιά της «θυσιάστηκαν» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο βωμό της λευτεριάς την περίοδο της Κατοχής και μετά.
Ο Νίκος Μαλαβέτας ήταν ο τέταρτος γιός της οικογένειας. Πολύ καλός ποδοσφαιριστής, βασικός στην ομάδα του Ολυμπιακού Βόλου. Τον Μάιο του 1943 Γερμανοί, Ιταλοί και Ταγματασφαλίστες σπέρνουν τον τρόμο στο Βόλο. Μετά τους πρώτους θανάτους με απαγχονισμό τριών ατόμων, συλλαμβάνουν και τον Νίκο Μαλαβέτα. Μέσα στο δωδεκάωρο τον οδήγησαν στην πλατεία Ελευθερίας και πήγαν να τον κρεμάσουν, χωρίς βέβαια να έχει καταδικαστεί από κάποιο δικαστήριο σε θάνατο! Συνέβη όμως τότε κάτι αναπάντεχο: Η αγχόνη έσπασε τρεις συνεχόμενες φορές. Κι ενώ οι διεθνείς κανονισμοί λέγανε πως μετά από τρεις προσπάθειες απελευθερώνεται ο μελλοθάνατος, ένας ιταλός αξιωματικός τον πυροβόλησε και τον άφησε νεκρό. Έμεινε εκεί κάποιες ώρες γυμνός, μέχρι που τον πήρε η οικογένειά του για την ταφή.
Ο Πέτρος Μαλαβέτας ιχθυοπώλης στο επάγγελμα με δικό του μαγαζί στα παλιά ψαράδικα ήταν και αυτός παίκτης του Ολυμπιακού Βόλου. Αγωνιζόταν στη θέση του σέντερ φορ και λόγω του ύψους του ήταν εξαιρετικός στις κεφαλιές. Εντάχθηκε στο ΕΑΜ και στη συνέχεια στον ΔΣΕ. Στις 3 Ιουλίου του 1949 συνελήφθη από την Ασφάλεια Βόλου και καταδικάστηκε σε θάνατο, όπως συνέβαινε για όλους τους μαχητες του ΔΣΕ. Οδηγήθηκε στις φυλακές Αλεξάνδρας και εκτελέστηκε στις 5 Αυγούστου 1949 μαζί με άλλους/ες τριάντα, στη τοποθεσία Καζανάκι. Ήταν μόλις 31 ετών, παντρεμένος με την Καλυψώ και πατέρας ενός παιδιού δυόμισι ετών, που μετά την εκτέλεση πήρε το όνομά του.
Ο βολιώτης δημοσιογράφος Θανάσης Κ. Βογιατζής στο βιβλίο του με τίτλο «Όταν τους ίδωμεν όλους υπό το πέλμα μας… Όταν τους πατήσωμεν τελειωτικώς, θα ησυχάσωμεν…», γράφει για την οικογένεια Μαλαβέτα (σελ 405-407): «Σκληρή ήταν η μοίρα για την οικογένεια Μαλαβέτα. Αποτελούνταν από τους δύο γονείς και τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια και ένα κορίτσι (…) Ο Νίκος το 1943 συνελήφθη για την αντιστασιακή του δράση από τους Ιταλούς και οι οποίοι αποφάσισαν να τον κρεμάσουν στην πλατεία Ελευθερίας (…) Ο Νίκος έπαιζε ως μέσα δεξιά στην τότε ομάδα του Ολυμπιακού Βόλου και ήταν γνωστός με το υποκοριστικό «ο Νικολάρας». Ο δεύτερος ο Πέτρος ήταν σέντερ φορ, ένας πολύ ψηλός παίχτης που ήταν δύσκολο να μαρκαριστεί στην περιοχή, όμορφος όπως λένε αυτοί που τον γνώριζαν και ιχθυοπώλης στο επάγγελμα, αφού διατηρούσε κατάστημα στα παλιά ψαράδικα. Συνελήφθη από την Ασφάλεια Βόλου στις 3 Ιουλίου 1949 και καταδικάσθηκε σε θάνατο.(…) Το τραγικό είναι ότι λίγο μετά την εκτέλεση στο Καζανάκι έφτασε ένα τζιπ του στρατού όπου επέβαινε ένας αξιωματικός και ο οποίος μετέφερε την απόφαση « για τη μη εκτέλεση του Πέτρου Μαλαβετα». Ο τρίτος αδερφός Μενέλαος  σύμφωνα με τις υπάρχουσες σήμερα μαρτυρίες σκοτώθηκε στο βουνό, αφού ήταν αντάρτης (…)» 
Τα άλλα δυο παιδιά 
Η Παναγιώτα –το δεύτερο παιδί- στην Κατοχή βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη, όπου και πιάστηκε και μαζί με άλλους μεταφέρθηκε στη Γερμανία για καταναγκαστική εργασία σε εργοστάσιο ραπτικής. Εκεί χάθηκαν και τα ίχνη της. Το τρίτο παιδί της οικογένειας ήταν ο Δημήτριος που εργαζόταν μαζί με τον πατέρα του στη βάρκα τους. Ήταν αθλητής της ιστιοπλοΐας και είχε πάρει και μετάλλιο. Πιάστηκε αρκετές φορές για την αντιστασιακή του δράση, αλλά αφηνόταν ελεύθερος. Τελευταία φορά που πιάστηκε ήταν από τους Γερμανούς. Αφού οδηγήθηκε στις φυλακές Αλεξάνδρας και μετά στην Κίτρινη Αποθήκη, βασανίστηκε και τέλος εκτελέστηκε το Σεπτέμβριο του ’44 στα 30 του χρόνια, χωρίς να παραδοθεί η σορός του στους οικείους του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου