Η Εθνική Αντίσταση και η Επανάσταση 1821
αποτελούν
τα μεγαλύτερα έπη του ελληνικού κράτους
Η ΑΠΟΧΗ ΤΟΥ 46 ΚΑΙ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΕΠΩΔΥΝΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΚΕ.
ΤΟ ΚΥΠΕΛΟ ΒΙΤΣΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΣΤΕΙΕΣ ΠΑΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΩΡΑΪΣΜΟ ΤΗΣ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Το μεγάλο δε κοινό, φυσιογνωμικό γνώρισμα μεταξύ Επανάστασης του Εικοσιένα και της Εθνικής Αντίστασης είναι ότι και οι δυο "στρατοί" ήταν Εθνικοί, Απελευθερωτικοί, Άτακτοι , Πατριωτικοί, αντάρτες, καπετάνιοι, στα βουνά.
Το δε άφταστο της Εθνικής Αντίστασης ήταν δυο, που αποτελούν παγκόσμιες, μοναδικές πρωτιές:
α) Όλοι οι αγωνιστές ήταν εθελοντές, παρτιζάνοι &
β) Δεν υπήρχαν πειθαρχικά και ποινές
Οι ήρωες του 1821 με πρώτο τον Κολοκοτρώνη και της Εθνική Αντίστασης με πρώτο τον Άρη Βελουχιώτη είναι Εθνικά παραδείγματα και πορτρέτα,ΣΗΜΑΙΕΣ της Ελληνικής Ιστορίας.
Τα κύρια κίνητρα, αισθήματα για την συστράτευση ήταν η Φιλοπατρία, η Απελευθέρωση, ο Ενθουσιασμός
Ο δε Εμφύλιος αποτελεί το όνειδος των Ελλήνων, δεξιών και αριστερών και κανείς δε δικαιούται να είναι υπερήφανος. Νικητές δεν υπήρχαν, ήταν όλοι θύματα .Στο μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου τα θύματα της Ελλάδας ήταν περί τα 15.000, στον αδελφοκτόνο Εμφύλιο έφτασαν τις 150.000. [1]
Μεγάλο και τραγικό λάθος είναι η ταύτιση ή η κοινή σχέση, αφετηρία μεταξύ Εθνικής Αντίστασης και Εμφυλίου, που ακολούθησαν, ο καθένας για τον δικό του σκοπό και το Κράτος και το ΚΚΕ. Η διαφορά του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ είναι χαώδης. Η απελπισία τροφοδοτούσε με αγωνιστές τον ΔΣΕ και όχι ο ενθουσιασμός και η φιλοπατρία και το κυριότερο, ο ΔΣΕ ήταν κομματικός, ας δεχτούμε ιδεολογικός και όχι εθνικός, πατριωτικός, όπως ο ΕΛΑΣ.
Στον ΕΛΑΣ οι μη κομμουνιστές ήταν περί το 8ο%, όλοι εθελοντές ενώ στον εμφύλιο είχαμε αναγκαστική επιστράτευση. Κι όμως ο ΕΛΑΣ, είχε 2 εκατομμύρια μέλη και ΔΣΕ περί τους 24000 μαχητές [2] Αξίζει να τονιστεί ότι η συμμετοχή των στρατιωτικών στον ΕΛΑΣ ήταν μεγάλη, περισσότερη κι απ αυτή στους παρτιζάνους του Τίτο!
Ο επιστρατευμένος επαναστάτης είναι η ντροπή της επανάστασης [Χαριτόπουλος]
Η πρώτη τυχοδιωκτική πράξη του ΚΚΕ ήταν η αποχή από τις εθνικές εκλογές του '46.[3] Πρέπει να επαναλάβουμε κι εμείς ότι στον Εμφύλιο αλλά και μεταξύ 1933 και 40,ΚΚΕ ίσον Ζαχαριάδης κι αυτός βασικά οδήγησε τη χώρα στις πιο τραγικές σελίδες της. [4] Μάλιστα για μεν την αποχή αντίθετη γνώμη είχαν ΟΛΟΙ οι σύντροφοί του, και στο εξωτερικό [Σοβιετική Ένωση Τολιάτι, Τορέζ, ηγέτες ου Ιταλικού και Γαλλικού ΚΚ αλλά και μέσα στο ίδιο το κόμμα [5]
[1] Σκοτεινός είναι ο ρόλος που έπαιξαν οι Άγγλοι. Ο στρατηγός Ευρ. Μπακιρζής, στρατευμένος στον ΕΛΑΣ, πριν την αυτοκτονία του υποστήριξε σε κλιμάκιο του ΟΗΕ ότι την ένοπλη ανταρσία δεν την σχεδίασαν οι Σοβιετικοί, αλλά τη ετοίμασαν επί αρκετό καιρό οι Άγγλοι.
[2] Στη Βόρεια Ελλάδα μάλιστα, εκεί που ήταν το κύριο μέτωπο, ένα μεγάλο ποσοστό, περί το 50% του ΔΣΕ ήταν Σλαβομακεδόνες. Ήταν αυτοί που πολέμησε ο ΕΛΑΣ στην Κατοχή, και τους είχε πετάξει έξω από τα σύνορα. Τους επανάφερε ο Ζαχαριάδης σε συμφωνία το ΄46 με τον Τίτο, για να συμπράξει στον ένοπλο αγώνα. Έτσι οι διωγμένοι Σλαβομακεδόνες από τον ΕΛΑΣ εντάχθηκαν στον ΔΣΕ και άνοιξαν τα Ελληνο-γιουγκοσλαβικά σύνορα.
[3] Την επομένη των εκλογών το ΚΚΕ [Ριζοσπάστης] θεώρησαν το αποτέλασμα θρίαμβο, και εκτίμησαν ότι το ποσοστό αποχής ήταν 51%, οπότε οι εκλογές ήταν άκυρες. Τελικά η αποχή από Επιτροπή του ΟΗΕ αποτιμήθηκε στο 9,3 %. Το λάθος αναγνωρίστηκε 10 χρόνια μετά στην 8η Ολομέλεια.
[4] Στην Εθνική Αντίσταση πολικός ηγέτης ήταν ο Σιάντος, τσαγγάρης στο επάγγελμα. Αυτό το γράφω για να τονίσω την κυρίαρχη πολιτική αντίληψη σε όλο το κόμμα, που ήταν ο "εργατισμός" με αποτέλεσμα στις κύριες θέσεις να προωθούνται εργάτες με την έννοια ότι αυτοί είχαν εμπεδώσει περισσότερο την διεθνιστική ιδεολογία, ενώ οι όποιοι διανοούμενοι παραγκωνίζονταν. Αφού ο Αχιλλέας Μπλάνας, εντελώς αγράμματος στην Πελοπόννησο είχε τα πολιτικά πρωτεία.
[5] Ο Ζαχαριάδης αποκαλπύσε ειρωνικά τους Τολιάτι, Τορέζ σοσιαλδημοκράτες. Στο δε κόμμα κανένας δεν τολμούσε να κάνει κιχ, όχι να φέρει αντίρρηση. Αυτή η υποταγή μέχρι θυσίας, το κόμμα πάντα έχει δίκιο και ότι συμφέρει το κόμμα συμφέρει και το λαό, ήταν θέσφατο, πρώτο και απαραβίαστο καθήκον του κάθε κομμουνιστή. Πρώτος ο Αρης τα αναποδογύρισε:
ότι συμφέρει το λαό συμφέρει και το κόμμα!
Για το κύπελο Βίτσι σε άλλη ανάρτηση
Πηγή: "ΟΙ ΑΤΑΧΤΟΙ" του Διον. Χαριτόπουλου,
που σας συνιστώ με κλειστά τα μάτια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου