ΦΕΤΙΝΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ// ΔΡΩΜΕΝΑ & ΘΛΙΒΕΡΕΣ ...ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ

        Και φέτος τιμήσαμε δεόντως τις Απόκριες. Σταθεροί, συνεπείς και πιστοί επιμένουμε στις χαμένες μας παραδοσιακές και εθιμοτυπικές αξίες.  Ντυθήκαμε μασκαράδες και επισκεφθήκαμε το πρωινό του Σαββάτου γνωστούς φίλους και καθημερινά στέκια εδώ στην περιοχή της Βικτωρίας  αλλά και στου Γκύζη που κυκλοφορώ και γνωρίζω λόγω του Λενάκου. 
  Το βραδάκι δε του Σαββάτου, μαζί με τον φιλάρα μου τον Παντέλα βρεθήκαμε στου Ψυρρή, ντυμένοι μπούλες και σουλατσάραμε στα γραφικά δρομάκια. Από ...μεγάλους και μεγαλούτσικους, μεταμφιεσμένους ή όχι, ούτε μυρουδιά, εγώ και ο Παντέλας οι μόνοι. Η γενική εντύπωση και των δυο μας  είναι η πικρή απογοήτευση. Αφενός σπανίως έβλεπες μπούλες, αλλά το χειρότερο ήταν η αντιμετώπιση και η εικόνα από την αντίδραση του κόσμου. Ψυχρή κι ανάποδη, οι περισσότεροι μας απέφευγαν και με τα μάτια. Και υπόψη μιλάμε για νεολαίους που δίνουν το χρώμα σε όλη την κοινωνία. 

Περισσότερα με πικάντικες και άλλες αναφορές προσεχώς.....

Είναι η αρχή τους αποκριάτικου τσερτζελέ που τόσο έχουμε ανάγκη ...

Με τον φιλαράκο Σύριο ποιητή Ορχάν 

Με τον Παντέλα στοΜοναστηράκι

ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΗ ΝΕΔΟΥΣΑ ΤΑΫΓΕΤΟΥ

      Από την καλή μας λαογράφο Ελένη Ψυχογιού

Του κύκλου του χρόνου και της βλάστησης: γιορτή της Αποκριάς, γιορτή της Γης, Καθαρή Δευτέρα στη Νέδουσα Αλαγονίας Μεσσηνίας (Carnival rituals in rural Greece: Shrove Monday in Nedussa, Messinia)

Ελένη Ψυχογιού

https://fiestaperpetua.blogspot.com/2012/02/blog-

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ & ΝΑ ΝΤΥΘΕΙΤΕ ΜΠΟΥΛΕΣ.....

       Όπως τονίσαμε προχτές, στην αρχή των αποκριών:  αφήστε προβλήματα, έννοιες, ντέρτια στο σπίτι σας και βγείτε έξω, ντυθείτε μπούλες και χαρείτε, γελάστε, χορεύτε.
     Τα χρόνια δεν γυρνάνε πίσω και η ζωή είναι μικρή, "είναι ένα τσιγάρο που δεν το γουστάρω κι όμως το φουμάρω.." όπως λέει στο άσμα ο Στελάρας!.

Ανάμεσα στις μεγάλες μου Αγάπες, 

την κυρά Ελένη-την αείμνηστη μάνα μου και το Λενάκο!!!

[Ο Άνθρωπος αφήνει  τον εαυτόν του εντελώς ελεύθερο, όταν είναι μεθυσμένος, όταν ντύνεται μπούλα και στον...έρωτα!!! ]

Ο "ΑΠΟΨΩΛΗΣ" ΚΑΙ Η ΝΥΦΗ, Η "ΜΑΥΡΗΓΗ"

    Από την καλή μας λαογράφο Ελένη Ψυχογιού

    α]  Ο νεκρανασταινόμενος φαλλικός, υποχθόνιος "γαμπρός" / "Αποψώλης" θρηνούμενος στο φέρετρο στο Καρναβάλι της Νέδουσας Αλαγονίας Μεσσηνίας (Μάρτης 2006). Για το Καρναβάλι της Νέδουσας: https://fiestaperpetua.blogspot.com/2012/02/blog-post.html πρβλ. και: https://fiestaperpetua.blogspot.com/2012/12/blog-post.html

      β] Η υποχθόνια ιερή νύφη στο καρναβάλι της Καθαρής Δευτέρας στη Νέδουσα Αλαγονίας Μεσσηνίας (Μάρτιος 2006). Αν και ο φαλλός πρωταγωνιστεί στα καρναβαλικά δρώμενα, η κεντρική συμβολική μορφή της Αποκριάς είναι η ιερή "μαύρη νύφη" ως αναπαράσταση της αναγεννητικής μάνας Γης-"Μαυρηγής" που γονιμοποιούμενη με τη μεσολάβηση του ιερού, υποχθόνιου φαλλού-γαμπρού θα αναγεννήσει την ανοιξιάτικη φύση... (Για το καρναβάλι της Νέδουσας: https://fiestaperpetua.blogspot.com/2012/02/blog-post.html)

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

 ΠΡΩΙΝΗ ΧΤΕΣ & ΣΗΜΕΡΑ

                                        Τίποτα δεν υπάρχει για την περιοχή μας

ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΙΣ ΑΛΛΟΤΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ "ΑΛΛΟΤΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ"  

ΑΝ και έχει αναρτηθεί ξανά το 2012 & ΤΟ 2019

ΤΟ ΞΑΝΑΑΝΕΒΆΖΟΥΜΕ ΓΙΑ 

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!!     

    Τότε το μεγαλύτερο νταβαντούρι γινόταν στις απόκριες. Πατιρντί με τα όλα του. Πραγματικό λαϊκό πανηγύρι. Όλη τη βδομάδα της Αποκριάς μικροί και μεγάλοι μασκαρεύονταν και γύριζαν σε όλα τα σπίτια. Το βράδυ του Σαββάτου πριν την Κυριακή της Τυρινής συγκεντρώνονταν κατά σόγια. Κουμπάροι, συμπέθεροι και λοιποί συγγενείς, Η κάθε οικογένεια έφερνε το φαγητό της. Φτιαχτά μακαρόνια με κόκορα ή αρνί. Κάθονταν σε δυο - τρεις τραπεζαρίες και έτρωγαν, έπιναν και διασκέδαζαν σαν μια μεγάλη συντροφιά. Στη μέση, ψηλά στο πατερό έδεναν μια κλωστή και στην άκρη της ένα αβγό βραστό, που το γυρνούσαν γύρω - γύρω και όποιος το έπιανε με το στόμα. Γινόταν μεγάλος τζερτζελές με πολλά γέλια και ξεφωνητά. Την ώρα του τραπεζιού έκαναν επίσκεψη διάφοροι μασκαρεμένοι, που τους έλεγαν μπούλες. Το αποκορύφωμα του γλεντιού και του ξεφαντώματος γινόταν το άλλο βράδυ, παραμονή της Καθαρής Δευτέρας. Δυο - τρία μαγαζιά, συνήθως του Τσελίκα, του Μπάκα και του Γεντίμη, έφερναν μουσικά όργανα που έπαιζαν δημοτικά και λαϊκά. Μαζί με τις χορεύτριες που κουνιόνταν, συμμετείχε και όλο το χωριό μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Δημοφιλής μπουζουξής ήταν ο Κάβουρας συνοδευόμενος από μια μελαχρινή χορεύτρια από το Βαρθολομιό, την Κλάρα94, την νταλκαδιάρα και μια ξανθιά την Ντιάνα. Αξέχαστα πανηγύρια και γλέντια τρικούβερτα!!!

    Από όλες αυτές τις ημέρες υπάρχει μια γλυκιά ανάμνηση, γεμάτη νοσταλγία και συγκίνηση. Είναι για ένα ζευγάρι μπούλες που τη δεκαετία του ’60 έδιναν το δικό τους στίγμα στις απόκριες. Ο Γύφτος και η αρκούδα. Ο Κανάρης και ο Λάκης ο Βουρλοζομάκος. Ο Λάκης τα πρώτα χρόνια που ήταν 8 με 10 χρονών πιτσιρίκος, διπλωνόταν με ένα σάισμα και με μια κουδούνα στη μέση και ο Κανάρης, 17άρης τότε, περίπου, με ένα σκούφο, μπρούτζινα περιλαίμια, ένα μεγάλο δακτυλίδι, μουντζούρα στο μουστάκι και ένα ντέφι ήταν … ο γύφτος. Έπαιζε το ντέφι παιχνιδιάρικα και ο μικρός κουνιόταν σιγανά και απαλά σαν αρκούδα, θέλοντας και μη από το βάρος που έσερνε. Δυο πράγματα έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση: το σοβαρό ύφος και στυλ του Κανάρη και ο ιδρώτας που έτρεχε ακόμη και από τα μαλλιά του πιτσιρίκου.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ...ΠΙΚΑΝΤΙΚΑ!

  

Στις 8 Φεβρουαρίου [κλικ ΕΔΩ

] καταγγείλαμε τους σκερβελέδες του χωριού για τον νέο βανδαλισμό στην παραλία του χωριού. Δυστυχώς το αισχρόν του πράγματος είχε και άλλες προεκτάσεις. άνοιξαν την τουαλέτα της καντίνας του Μιχάλη Τσιλιβήτα και έσπασαν τη λεκάνη και τους σωλήνες της αποχέγτευσης. Στην τουαλέτα όμως της άλλης καντίνας του Τριγάζη ούτε γάτα ούτε ζημιά. Για να λέμε την πάσα αλήθεια, γενικώς υπάρχει μια ρατσιστική αντίληψη απέναντι στις δυο καντίνες. Οι Γιαννιτσοχωρήτες, όλο το καλοκαίρι, δεν συχνάζουν στην καντίνα του Μιχάλη, αν και είναι ωραία, λουλουδάτη και πιο άνετη, εκτός από την τσιπουροπαρέα μας, Θανασάκης Παπαθεοδώρου, Οικονομοπουλαίοι, Γρηγόρης Δημ. Παπαλεξόπουλος και η αφεντιά μου, τους εξ Αυστραλίας πατριώτες, κυρίως Ντουφαίους και τους Νικολοπουλαίους. Εδώ δε έρχονται όλοι οι Αλιώτες και οι Πρασιδακαίοι, που κατεβαίνουν στην θάλασσα, αλλά και οι περισσότεροι "ξένοι" από τα χωριά της Μεσσηνίας. [1] 

[1] Πρέπει δε να αναφέρουμε και το άλλο , που έχει και μπόλικη ..τραγελαφικότητα. Στο χωριό τον τελευταίο χρόνο ο μικρότερος Τσιλιβήτας έχει ανοίξει μαγαζί με πολλά και διάφορα, ψητά και πίτσες και κάνει χρυσές δουλειές.

  Η κυρά Γεωργία, η μάνα τους πολύ άξια και προχωρημένη γυναίκα, αφού προέβη και  σε απεργία πείνας κατά μια ...αδικίας του κυρίου δημάρχου!!!. Εδώ λοιπόν πηγαίνουν πολλοί Γιαννιτσοχωρήτες και μάλιστα για δυο μήνες που είχε μια μικρή Βραζιλιάνα  σερβιτόρα γινόταν κάθε βράδυ μεγάλη προσέλευση από διάφορους γαμπρούς, οι οποίοι προέβαιναν και   σε κατανάλωση ξένων ποτών, όπως βότκα, ουίσκια κι αυτό, όπως καταλαβαίνετε,  για ευνόητους λόγους, κοκορόμυαλους! 

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

 ΠΡΩΙΝΗ ΣΗΜΕΡΑ

                                                                        

ΤΟ ΓΛΕΝΤΙ-ΞΕΦΑΝΤΩΜΑ ΣΤΟ ΤΑΒΕΡΝΕΙΟ "ΣΤΑΘΜΟΣ" ΣΤΟΝ ΑΓΙΑΝΝΑΚΗ!!!

     Το προηγούμενο Σαββατόβραδο[12/2], όπως πήρατε οι περισσότεροι μια μικρή γεύση με την  δημοσίευση στο fb, πριν μερικές μέρες, έγινε το τραπέζιον με όλα τα συμπαρομαρτούντα (γλέντι, χορός, ξεφάντωμα) στον ¨Σταθμό", στον Αγιαννάκη.

      Έλαβε χώρα μεγάλος τσερτζελές μια και συνυπήρξαν πολλοί παράγοντες και συνετέλεσαν, ώστε να καούν τα κάρβουνα και να σκορπίσουν τα μυαλά στα κάγκελα. Έτσι δε λένε;

     Οι παράγοντες ήταν:

      Α] Η παρέα μας πρώτη, αποτελούμενη, μια  από επτά τζιμάνια, γιαβάσηδες αλλά σερέτες {Κουμπαράκος, Γιάννης Μαντάς, Μήτσος Μιχαλόπουλος, Δημοσθένης, Αρφάνης, Μπακάλης και η αφεντιά μου]

      Β] Οι πολύ καλές υπηρεσίες του καταστήματος και στους δύο σχετικούς τομείς, εστίαση και ψυχαγωγία. Τα διάφορα εδέσματα από αρκετά ικανοποιητικά έως άριστα. Στην ειδική σχετική σελίδα αξιολογούνται πολύ καλά! Το δε σέρβις άριστο.  Ο Διονύσης μας εξυπηρετούσε όλους μόνος του, εύχαρις και γελαστός!

        Πάμε στην ψυχαγωγία. Η ορχήστρα άριστη για τα δεδομένα της επαρχίας. Ψυχή της ο Γιώργος Νικολακόπουλος (κιθάρα-τραγούδι) από τα Τρόπαια, άξιος συνοδοιπόρος του Τσιατά και του Τσέρτου. Τραγούδι η Ολυμπία , η Ζαχαριοπούλα, καλή φωνή και παρουσία με σωστό μπρίο [2 σε όλα τα είδη της μουσικής (δημοτικά, ρεμπέτικα, και ...έντεχνα) με μεγάλες προοπτικές επιτυχούς εξέλιξης.   Και το παλικάρι από το Δώριο είχε αξιόλογη παρουσία στο μπουζούκι. Κι αυτός με καλές προοπτικές, αρκεί να τις καλλιεργήσει.  .

   Γ] Τρίτος παράγοντας ήταν η Κλαούντια, μια Γερμανίδα τουρίστρια, μουσικός άλφα κατηγορίας, αφού έπαιζε άνετα ακόμα και τα ρεμπέτικα με  καταπληκτικό, μαεστρικό  τρόπο,  από παρτιτούρες!!!  

     Οπότε φυσικό ήταν να υπάρξει μια φανταστική βραδιά, γεμάτη κέφια και ξεφαντώματα, με χαρές και με χορούς κυκλικούς, τσιφτετέλια και ζεμπεκιές, [3]. που θα μείνει αξέχαστη. Το αποκορύφωμα ήταν που μια κοπελιά ανέβηκε πάνω στο τραπέζι και με τα λικνίσματά της έδωσε ρέστα! 

   Κι όλοι κοζάραμε τα σαγηνευτικά θέλγητρα, οι νέοι όλοι σε ορθοστασία, κι οι άνωθεν των δεύτερων ήντα,  ο καθένας με τις σκέψεις και τις ονειροπολήσεις  του..

Χαμένες πατρίδες.....

[1] Είναι το ταβερνείο του Γιώργου Σταθόπουλου και της κυράς του, της Μίνας, που σε ένα μαγευτικό, ειδυλλιακό  μέρος τόσα χρόνια μας προσφέρουν ωραία πράγματα, όχι μόνο στην εστίαση αλλά και στην ψυχαγωγία κι αυτά χειμώνα καλοκαίρι.  
[2] Η κοπελιά κυρίως πρέπει να  κρατήσει τη λεπτή  θέση και στάση της, ήτοι  σωστή αίσθηση και κινηματική  συμμετοχή στο τραγούδι αλλά με απέριττη σεμνότητα και μακριά από έξαλλες επιτηδεύσεις. Βεβαίως όλα αυτά τώρα τη διακρίνουν ίσως λόγω της μικρής της ηλικίας και μπράβο της. Τα τσακίσματα της φωνής θα έρθουν σιγά-σιγά με τον χρόνο. Υπομονή και όχι βιασύνη.[3] Να μου επιτρέψετε μια παρατήρηση. Δεν είδα βαριά ζεμπέκικα, τα γνωστά Λεβέτια, φυσικό όμως καθότι, έτσι κι αλλιώς, σε τέτοιους χώρους τα βλέπουμε αραιά και πού.

.

  

ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΟΡΟ

      Για το μεγαλείο του χορού, που είναι η μέθεξη και ο οργασμός της ζωής και αποτελεί την αποκορύφωση της κάθε ανθρώπινης ανάτασης της χαράς [γλεντοκόπι, ξεφάντωμα], όπως εκείνο στον "Σταθμό" έγραψαν:

«Όταν χορεύεις, γράφεις στη γη αυτό που θέλει να πει η ψυχή σου»

Κ.Π. Καβάφης

«Χύθηκε στο χορό, χτυπούσε τα παλαμάκια, πηδούσε, στρουφογύριζε στον αγέρα, έπεφτε κάτω με λυγισμένα γόνατα κι αντιπηδούσε ανάερα καθιστός, σα λάστιχο. Άξαφνα τινάζουνταν πάλι αψηλά στον αγέρα, σα να το ‘χε βάλει πείσμα να νικήσει τους μεγάλους νόμους, να κάνει φτερά και να φύγει»

Καζαντζάκης,Ν.(1946), Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.

Ο χορός είναι δε η προβολή της ψυχής στη γη

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ &.....

 ΠΡΩΙΝΗ ΣΗΜΕΡΑ & ..."Εποχη"

                                               

      

ΟΙ ΠΑΛΙΑΤΣΟΙ ..

«Ένας παλιάτσος είμαι εγώ, καλή σας μέρα,

ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ...»

    Της έπιασε το χέρι σφιχτά. Η παλάμη της ήταν ζεστή και ιδρωμένη. Είχε επιταχύνει ανέλπιστα για γυναίκα κοντά στα 70, «ασφάλισε» το χέρι της εγγόνας της κάτω απ’ την μασχάλη της με τρόπο που έκανε την Κλειώ να νιώθει πως η συνονόματη γιαγιά της οριακά την έσερνε στην Πανεπιστημίου.

Ο δρόμος είχε γεμίσει νεαρά παιδιά και απελπιστικά αγανακτισμένους καλλιτέχνες.  

  «Το '73 ήμουν στην ηλικία σου. Δεν διαφέρουν και πολύ οι συνθήκες από τότε. Τα Εξάρχεια ήταν γεμάτα αστυνομικούς και ασφαλίτες. Η ακρίβεια μας εμπόδιζε να φανταστούμε το μέλλον μας. Όσοι κατάφεραν να σπουδάσουν δεν ξέραν τι να κάνουν τα πτυχία τους. Βλέπεις την παιδεία σ' αυτή την χώρα την είχανε ανέκαθεν χεσμένη, όπως και τον πολιτισμό. Οι φοιτητές ξεκίνησαν να ανττιστέκονται πρώτοι. Ξέρεις οι δρόμοι έχουν συναισθήματα,

Δεν διαφέρει το συναίσθημα. Ο παλμός είναι ο ίδιος. Αγκαλιαζόμασταν και κλαίγαμε.

 Βλέπαμε πως σιγά – σιγά κάτι αλλάζει. Ήμασταν χαρούμενοι κι απελπισμένοι μαζί. Δεν ξέρω πως γίνεται», είπε η γιαγιά Κλειώ της εγγονής της και λευτέρωσε την χούφτα της τελευταίας απ' την μασχάλη της προκειμένου να προσπεράσουν ένα μεγάλο κίτρινο πανό πουχε γραμμένη με με γάλα κόκκινα γράμματα μια λέξη μόνο. Η λέξη αυτή την φορά δεν ήταν ΕΛΕΥ- ΘΕΡΙΑ, αλλά ΠΩΛΕΙΤΙΣΜΟΣ

Η εγγονή Κλειώ σκέ φτηκε τότε, πως ίσως η λέξη αυτή να 'ναι το ακριβώς το αντίθετο της λέξης «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Άλλωστε αυτός που ξεπουλά τον πολιτισμό του είναι καταδικασμέννος να ζήσει δίχως μνήμη, δίχως ελπίδα, έξω απ' τον χρόνο και τα σημαίνοντά του, δίχως παρελθόν, παρόν και κυρίως δίχως μέλλον. Η Κλειώ δεν ήθελε να ζήσει έτσι. Δεν ήξερε πως ακριβώς ήθελε να ζήσει. Πάντως έτσι σίγουρα δεν ήθελε. «Γιαγιά να σε ρωτήσω κάτι; Είσαι σίγουρη πως η σύγκριση της κατάληψης του Εθνικού με την κατάληψη του Πολυτεχνείου βοηθάει;» ρώτησε την ώρα που προσπερνούσαν μια παρέα συνομηλίκων συνσπουδαστών της που ήταν ντυμένοι ασορτί: παλιάτσοι, με μαύρα παντελόνια, ασπρόμαυρες ριγέ μπλούζες, σαλοπέτες, κόκκινες μύτες, λευκό makeup και μαύρο κραγιόν. Οι δύο συνονόματες κάναν αμέσως τον ίδιο συνειρμό: θυμήθηκαν το τραγούδι του Μαυρουδή, του σπουδαίου  μουσικού – συνθέτη, που λίγες βδομάδες πριν είχε αφήσει την τελευταία του πνοή. Μ' αυτό το τραγούδι η για για Κλειώ νανούριζε την εγγόνα της.

"Ένας παλιάτσος είμαι εγώ, καλή σας μέρα, ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ. Ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα, γι' αυτό μπορώ να σας το πω. Τραγούδι λέω δυνατά, ν' ακούσουν όλα τα παιδιά, ν' ακούσει η πολιτεία, κι απ' το τραγούδι μου αυτό, παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία... "

Σίγουρα εκείνη την στιγμή στην Πανεπιστημίου θα βρισκόντουσαν περί τους εκατό παλιάτσους...

ΠΗΓΗ: ΠΡΩΙΝΗ [ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΑΣ]

ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΠΕΜΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΊΔΗ

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΜΠΕΜΠΗΣ"

     ΤΟΥ ΘΩΜΑ ΚΟΡΟΒΙΝΗ     

Το 1956 ήταν η χρονιά μου μὲ τὰ πιὸ πολλὰ παιξίματα ως μπουζουξης στη δισκογραφία, πήρα μέρος σε τρία τραγούδια με ερμηνευτὴ τὸν Καζαντζίδη, τὸ ἕνα, τοῦ Γενίτσαρη, κορυφαίο, ὕμνος τῆς ἰδιαίτερης πατρίδας μου, « Γειά σου  Περαία ἀθάνατε»:

Γειά σου, Περαία, ἀθάνατε,

              χιλιοτραγουδισμένε,

              κάνεις καρδιὲς νὰ χαίρονται,

            κάνεις καρδιὲς νὰ κλαῖνε,

Το δεύτερο « Ποιός μπορεῖ νὰ μὲ γλιτώσει"' τοῦ Μπάμπη Μπακάλη :

Μέρα νύχτα τυραννία καὶ μεγάλη αγωνία, τὰ δάκρυά μου κι οἱ καημοὶ μιὰ μέρα ἂν ξεχειλίσουν, θὰ γίνουν μαῦροι ποταμοί, τὴ γῆ νὰ πλημμυρίσουν.

Ποιός μπορεί, μπορεῖ νὰ μὲ γλιτώσει καὶ τὸν πόνο μου να νιώσει.

Το τρίτο τοῦ Δερβενιώτη, «Ελα, μανούλα, γρήγορα κα που λέει :

  Απόψε, μάνα μου γλυκιά,

θὰ κλάψω ὥσπου να φέξει,

 γιατὶ εἶν᾿ ὁ κόσμος ἄδικος 

καὶ μ' έχει καταστρέψει. 

   

Τον Στέλιο τὸν ἀγαπῶ ξεχωριστά, ὅλα τὰ χουνέρια καὶ τὰ στραπάτσα τοῦ λαοῦ τὰ διαλαλεῖ μὲ τὴ φωνάρα του, εἶναι ὁ τελάλης τῶν ἀδικημένων ποὺ φιλοξενεί στο λα φύγε του ὅλη τὴν καλοσύνη αὐτοῦ τοῦ κόσμου, ὅπως ἡ φάτνη τὸν Χριστό, κι ὅλη τὴν ἀδικία, τέτοια φαινόμενα δὲν τὰ σχολιάζεις, μόνο τὰ θαυμάζεις, ὑποκλίνομαι στο χαρισμά του, κάποιοι λίγοι τὸν πλησίασαν, κανεὶς δὲν τὸν ἔφτασε, τὰ τραγούδια ποὺ εἶπε ὁ Στέλιος, ἂν τὰ διάβαζαν στὴν ἐκκλησία, ἀντὶ γιὰ τὸ Βαγγέλιο, ἡ ψυχὴ τοῦ κοσμά- κὴ θὰ γέμιζε πιὸ πολὺ ἀπὸ ἀγάπη καὶ συμπόνια γιὰ τὸν συνάνθρωπο, κι αὐτουνοῦ τοῦ τὴν ἔφεραν πολλές φορές, ὁ Καζαντζίδης δὲν εἶναι βλάκας, ἀγαθὸς σὰν ἐμένα εἶναι, καὶ τὴν πατάει, κι ἐγὼ ποὺ εἶμαι πονηρεμένος, πειραμα τίζομαι, ἃς μιλήσει τὸ φιλότιμο, ἂν τὸ ἔχεις, δὲ μὲ που δᾶς, ἂν δὲν τὸ ἔχεις, σ' ἀφήνω να πιστεύεις ὅτι μὲ ξεγέ λασε ἡ αύρα σου, ἐσὺ εἶσαι τὸ κορόιδο, δὲν εἰμ' ἐγώ, καὶ τοῦ τὴν ἔχω στημένη στη γωνία γιὰ νὰ πληρώσεις ἀκρι- θα τη φλωρομαγκιά σου, 

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

 ΠΡΩΙΝΗ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΟ ...ΓΝΩΣΤΟ ΚΚΕ..

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ [8 ΚΑΡΟ] ΣΤΗ ΖΑΧΑΡΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ!

 

ΨΑΡΑΔΙΚΟ "ΑΦΡΟΣ" : ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

 

  Για τον Δημοσθένη τα λόγια είναι περιττά. Ακούστε και κρίνετε μόνοι σας

Μετά το ξεφάντωμα στον Αγιαννάκη, κατά τις 4 με 5, το πρωί πήγε και έριξε τα δίκτια του. και μετά από λίγο ύπνο τα μάζεψε. Από τα τρία το ένα ήταν εντελώς κενό, ούτε ένα λέπι. Κάποιος επιτήδειος το είχε ψειρίσει! Ακούτε τι μου είπε τη Δευτέρα  το μεσημέρι ο Δημοσθένης: " Χαλάλι εάν τα πήρε κάποιος που είχε ανάγκη, να φάει" Βαθειά ψυχή!!!!Και υπόψη αυτό δίχτυ ήταν περιτυλιγμένο και γεμάτο φύκια , σκουπίδια και ξύλα, καθ΄ ον ερμηνευόμενο επίμονη εργασία μιας βδομάδας. 

Δουλειές με φούντες και ...,οφίκια. 

Αυτός είναι ο Δήμος, σένιος και λαικός ατόφιος. Όποιος τον γνωρίζει υποκλίνεται. 

Είναι δε κολλητός με τον Αρφάνη [αδερφό τον αποκαλεί] που πολλάκις πηγαίνει μαζί στο καΐκι και ρίχνει παραγάδι. Με την ευκαιρία έχει κι ο  Αρφάνης βάρκα αλλά είναι αραγμένη στο...Λαπίθα.

ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

 ΠΡΩΙΜΗ ΣΗΜΕΡΑ

Η "ΑΛΛΗ" ΖΑΧΑΡΩ

   Στη Ζαχάρω δεν είναι όλα αρνητικά, μαύρα κι άραχνα. Δεν μακροημερεύουν μόνο ανερμάτιστοι λεβέντες, ματσακόνηδες κι άραχλα "μπουμπούκια", που σίγουρα είναι η πλειοψηφία αλλά οι περισσότεροι από δαύτους ... λουφάζουν ή παριστάνουν τον ανήξερο μια και είναι χλεχλέδες. Μακροημερεύουν και μάλιστα ηγεμονεύουν αρκετοί άνθρωποι σένιοι, βέρζινοι. Τσάκαλοι και μάγκες που δεν τους πάτησε το τρένο, που άλλωστε πλέον δεν περνάει στα μέρη μας!  
    Αντίστοιχα υπάρχουν και μερικά καλά μαγαζάκια και στέκια που  αξίζουν θετικά σχόλια και επαίνους. Βεβαίως δεν είναι διαφήμιση αλλά προσωπική εκτίμηση που κατά το μάλλον ή ήττον είναι αντικειμενικότητα. 

    Σε αυτή την ανάρτηση γίνεται αναφορά στο "ΠΟΛΙΝΑ CAFE" και στη συνέχεια στο Ιχθυοπωλείο ο "ΑΦΡΟΣ" του  Δημοσθένη που είναι σένιος και λεβέντης με τα όλα του!

[ Αποβραδίς την Κυριακή κανονίσαμε με τον φιλάρα, τον Αρφάνη και έτσι την άλλη μέρα, το πρωί κατά τις  10 νάμαστε στο CAFE της Πολίνας, στο εμπορικό κέντρο απέναντι από το Πνευματικό κέντρο. Κι αν δεν το ξέρετε κι αυτό, παραδίπλα στο ΚΤΕΛ. Νομίζω κάπως συνεννοηθήκαμε ΄για τον γεωγραφικό  στίγμα. Για τη Ζαχάρω μιλάμε Έτσι;

  Πιάσαμε λοιπόν ένα τραπεζάκι στη γωνία κι αρχίσαμε με μια ζεστή σοκολάτα, και νάσου ένας καλός φίλος, ο Γιάννης Μαντάς [1]. Αράξαμε λοιπόν ώσπου σε λίγο ήρθε η  μαμά της Πολίνας, παράληψή μου που δε ρώτησα το όνομά της, που φτιάχνει το εκλεκτόν έδεσμα, τους λουκουμάδες.. Να μην πλατιάζουμε ήρθαν τρία πιάτα με τις καταπληκτικές λουκουμάδες, εννιά τορνευτά κομμάτια. Με γνήσιο μέλι και μπόλικο καρύδι, ψύχα, ήταν μούρλια.   Αφού σε λίγο δεν έμεινε κολυμπιθρόξυλο.  Γλύφαμε τα δάκτυλά μας....Όλα τα υλικά από το γειτονικό Μπισχοίνι, που είναι και το χωριό καταγωγής τους. 

   Από τα διάφορα λεγόμενα, ενημερωθήκαμε ότι τα βραδινά και δη τα Σ.Κ γίνεται μέγας τσερτζελές. Ξεφαντώνει η νεολαία της Ζαχάρως με χορούς και παλαμάκια.

 Μαζί με την Πολίνα είναι και η δεσποινίς Γαρυφαλιά, κατά την ιδία Λένια.  Όλα τα λεφτά είναι το μικρό βίντεο και από αυτά το χρυσό και λαμπιρίζον είναι η μεγάλη κουβέντα της μαμάς στην απάντηση τι βάζει στη συνταγή, μας τόνισε:   Αγάπη!!!

  Και μ΄ αυτή μέγιστη λέξη  γεμίσαμε πατόκορφα.....}

[1] Ο έτερος της γερής τριάδας, φυσικά μη ομοούσιάς, ο κουμπαράκος, έδινε εξετάσεις στην Πάτρα και όπου νάναι τελειώνει, όχι καμιά σχολούλα, αλλά το φιλοσοφικό, που θέλει κότσια και αβέρτα  μελέτη...

ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΛΙΔΟΝΑΣ

  Ας καλωσορίσουμε τα νέα μέλη μας:

Στο ταξίδι που έχουμε ξεκινήσει συνεχίζουν να ανεβαίνουν αρκετοί συνεπιβάτες μας. Θέσεις ακόμη υπάρχουν , θα σταματήσουμε στον επόμενο σταθμό για να ανέβουν όσοι μας περιμένουν... Σήμερα σας υποδεχόμαστε με έντυπο υλικό που βρέθηκε μέσα στο Δημοτικό μας σχολείο και το αξιοποιήσαμε Καλώς ήλθατε, θα μας γνωρίσετε καλά και θα μάθετε πολλά. ΤΡΙΑΝΑΦΥΛΛΙΆ

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

"ΠΡΩΙΝΗ" ΣΗΜΕΡΑ

[Με την ευκαιρία παρουσιάζουμε και την 1η  φωτογραφία της

 ποδοσφαιρικής ομάδας του χωριούΑ.Ο. ΝΕΔΑ 

που είναι βγαλμένη στο τότε γήπεδο της Φιγαλείας]

ΜΙΚΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΟΧΩΡΙΟΥ [ΜΕΡΟΣ 2ο]

                  

Περνάει ο καιρός και μια το ένα και μια το άλλο, 

πολλάκις μας  καβαλάει. Πέρυσι στις 29/8/22

έχει δημοσιευτεί το 1ο μέρος της μικρής κοινωνιο-

λογικής εξέλιξης του χωριού,  και ανασκαλεύοντας 

τις πρόχειρες αναρτήσεις βρήκα το 2ο μέρος, αδημο-

σίευτο. Οπότε το  αναρτούμε σήμερα, ακριβώς 

όπως ήταν γραμμένο 

    

   Και έτσι κι αλλιώς φτάνουμε στα ...νεότερα χρόνια, στα τελευταία 40, όπου διαδραματίσθηκε το έντονο φαινόμενο της διάλυσης του "σοσιαλιστικού μπλοκ" με την αθρόα μετανάστευση των κατοίκων. Το χωριό – όπως σε όλη τη χώρα – δέχθηκε πολλούς οικονομικούς μετανάστες  από τις βαλκανικές χώρες κυρίως από την Αλβανία με τα γνωστά προβλήματα και επακόλουθα και  και στους γηγενείς πληθυσμούς αλλά και στους ξένου, που ήταν αμούστακα παιδαρέλια. Βρήκαν τόπο να αναπτυχθούν, να φουντώσουν τα άγρια φασιστικά ένστικτα της μισαλλοδοξίας, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Παρά ταύτα η ουσία είναι ότι οι μετανάστες συνετέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στην  οικονομική ανόρθωση τιου χωριού και όλης της Χώρας. Μετά από χρόνια δε και με τη σκληρή δουλειά τους συν την εξάσκηση τεχνικών μικροεπαγγελμάτων, όπως υδραυλικών, πήραν το "αίμα τους" πίσω [σκληρή εκμετάλλευση, μικρά μεροκάματα, καταγγελίες στην αστυνομία και διώξεις...] και εδραιώθηκαν για τα καλά [αγορές οικοπέδων, σπιτιών, μαγαζιών, αυτοκινήτων]. 

  Όμως παρατηρείται το εξής φαινόμενο. Δεν συνέβη κανονική ένταξη αλλά ούτε και αφομοίωση εκτός ολίγων εξαιρέσεων με τη μεγαλύτερη εκείνη στα σχολεία. 
     Κύριοι λόγοι είναι 

α] η προβληματική λειτουργία της κρατικής μηχανής, μια με τις μεγάλες ατέλειες και καθυστερήσεις  του νόμου (ιθαγένεια, βίζα κτλ) αλλά και την μη εφαρμογή του σε πολλούς τομείς, όπως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (επιτροπές μεταναστών) και 

 β] Η απουσία οποιασδήποτε συλλογικής συγκρότησης  στους ίδιους [σωματεία, σύλλογοι] για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, κι αυτό λόγω της εμφανέστατης παντελούς έλλειψης παιδείας, σχετικών γνώσεων και εμπειρίας. 

   Το αποτέλεσμα όλων των λαθών όχι μόνον του κράτους αλλά και της κοινωνίας είναι το σημερινό φαινόμενο, όπου πολλοί μετανάστες-εργάτες γης προτιμούν άλλες χώρες της δύσης και ξενιτεύονται σε μεγάλο βαθμό. Το καπμανάκι του κινδύνου για την έλλειψη εργατικών χεριών έφτασε μέχρι τη βουλή. 

Το πρόβλημα θα γίνει μεγάλο στο χωριό, μια και όλη η παραγωγή και διακίνηση ακόμη των προϊόντων (θερμοκήπια κυρίως) στηρίζεται στους μετανάστες. Ευθύνη μεγάλη φέρνει και η κοινότητα για τις συνθήκες που ζουν οι πιο φτωχοί και καταφρονεμένοι από αυτούς , οι Αφρικάνοι, οι Αβγανοί και οι Πακιστανοί, Οι τελευταίοι στο χωριό έχουν κάνει μια μικρή παροικία και ζουν μαζί μεν αλλά λες και μένουν σε γκέτο στο κέντρο μάλιστα του χωριού. [1]
     Στο χωριό δε πρέπει να τονίσουμε και τον τομέα της μόρφωσης και της πνευματικής ανάπτυξης. του πολιτισμού και της προόδου, δυστυχώς τα πράγματα είναι αρκετά άσχημα.     Βεβαίως δεν υπάρχουν επαρκείς δικαιολογίες, όπως το οξύ δημοσιολογικό πρόβλημα. Οι μαθητές στο δημοτικό του χωριού στις αλλοτινές δεκαετίες ήταν περί του 70 και τώρα 43, παρά τη μεγάλη ένεση εμπλουτισμού από τους μετανάστες κι ευτυχώς. Βεβαίως το πρόβλημα υπάρχει από παλιά [οι πρώτοι Γιαννιτσοχωρίτες στο Πανεπιστήμιο ήταν δυο-τρείς περί το '65.] αλλά τα νεότερα χρόνια έχει πάρει την κατιούσα, 

Ορίστε ορισμένους δείκτες: Ο πολιτιστικός σύλλογος δεν ασχολείται με ότι καθορίζει η ονομασία του. Ουδεμία εκδήλωση σχετική με τον πολιτισμό παρά κάτι χοροί και γιορτές με αποκορύφωμα το πανηγύρι με βιολιά και γουρουνοπούλα στον χώρο της παραλίας. Βεβαίως το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.  

  Επακόλουθο είναι ή έλλειψη της οποιασδήποτε χειραφέτησης και της κοινωνικής και ταξικής συνείδησης, κατάστασης που επικρατεί σε όλη την επαρχία, με τα γνωστά συμπτώματα. Χωριό δεξιοκρατούμενο, όπου ο προηγούμενος πρόεδρος ήταν μαθουσάλας για 26 συνεχή χρόνια αλλά και στα ίδια βήματα πηγαίνει και ο τωρινός και φυσικά με μεγάλη χειραγώγηση των κατοίκων με διάφορους τρόπους και φτηνά τερτίπια.

  [1] Το 2016 νομίζω, ένα βράδυ γιορτινό μετά το ραμαζάνι, τους έκανα το τραπέζι, πράμα που έπρεπε να κάνει η κοινότητα....Αλλά με ποιον πρόεδρο; τον κύριο Νώντα; Αξίζει να δείτε τα πρόσωπά τους στη φωτογραφία. Διαβάστε ΕΔΩ και ΕΔΩ τι τους έκαναν κάποιοι φλογεροί πατριώτες. Χρυσάυγουλα του κερατά. Υπόψη στις τότε εκλογές η Χρυσή Αυγή πήρε 70 ψήφους στο χωριό και όλοι νέοι...

Οχτώβρης~Αϊζενστάιν

 

Για όσους πάνε γυρεύοντας στην Οικολογία και τον Πολιτισμό

 Γιαννης Σχίζας[όχι ο Ζαχαραίος]

Μαρία Μαλεγιαννάκη , Μέλπω βαθιά
Πως φθάσαμε στην καταστροφή
OΙ ΕΤΑΙΡΕΊΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΕΚΆΜΕΝΟΙ
OXI ANEMOΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΟΙΤΗ
Νεολαγνεία, Εφηβοκεντρισμοί, Γεροντοφοβία
ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΗ Η ΕΡΕΥΝΑ ΔΕΝ ΠΡΟΒΑΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜΕ
Οι υγρόΤΟΠΟΙ, οι δικοί μας ΤΟΠΟΙ, μας χρειάζονται
''Τεχνική και Αισθητική προσέγγιση της Φωτογραφικής εικόνας"
Σε ποιον ανήκει ο άνεμος;
Το βιβλίο Graphic novel και Ολοκαύτωμα: Διδακτικές προτάσεις και εφαρμογές για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
ΔΕΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
“Το μυστήριο της Ανατολής” στο “Εργαστήρι Μαιρηβή” για δύο Σαββατοκύριακα
Λαχτάρα για κεράσια, ένα Μιούζικαλ «τσέπης»
Το πρώτο τρίμηνο του 2023 από τις εκδόσεις Βακχικόν θα εκδοθούν οι παρακάτω τίτλοι ξένης λογοτεχνίας και ποίησης
Εύα Σταυρογιάννη: Από την Κρατική Ακαδημία Χορού της Μόσχας και τα Μπολσόι στην Αθήνα
Η τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Μαρία Κηλαηδόνη, ζωντανά στη Μουσική Σκηνή του «JukeBox»
Το Περιαστικό δάσος της Θεσσαλονίκης. Η ιστορία του, το φυσικό περιβάλλον 

και η διαχείρισή του.
Παράταση Παραστάσεων για την κωμωδία «ELIZADETH»
Έργο ανάπλαση ευρύτερης περιοχής & διαμόρφωση χώρου στάθμευσης
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 7 ΥΠΟ ΑΠΕΙΛΗ 2023
Στο «εδώλιο» οι μεγάλες πολυεθνικές της ενέργειας
Η επιστολή των Νηπιαγωγών
Έκθεση κολάζ του Ντίνου Σιώτη- από τον Κωστή Τριανταφύλλου
Σκέψεις για μια κοινωνική προσέγγιση και διάσταση της κλιματικής αλλαγής
The point