ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΜΗΤΣΟ ΚΟΥΚΟΥΛΑ [Β]

     Τούτη είναι μια άλλη αναφορά στο κοινωνικό μνημόσυνο, λογοτεχνικό, του

Δ Η Μ Η Τ Ρ Η   Κ Ο Υ Κ Ο Υ Λ Α,

που έγινε στον καταπληκτικό χώρο, [1] των εκδόσεων Εύμαρος, προχτές στις 26-1-25. Λοιπόν πρώτα μίλησαν οι συγγραφείς Σωτ Δημητρίου, Φιλιπ. Φιλίππου, Μαίρη Κακολύρη και Όλγα Τραυλού, καθώς και ο εκδότης του Εύμαρου, των οποίων σήμερα αναρτούμε τις ομιλίες και όλα τα σχετικές τοποθετήσεις και τελευταία τη δική μου.   Προηγήθηκαν προχτές οι τοποθετήσεις των δυο φίλων και συντρόφων από τα αλλοτινά χρόνια, εκείνα τα χρόνια με τα όνειρα και τη φαντασία η εξουσία ανήκε στους νέους. Χρόνια μεγάλα και έντονα, του Έρωτα και της Επανάστασης, όπως τονίσαμε και προχτές.

 Συνάμα έτσι πάλι σαν "άρτυμα" δημοσιεύομε ένα μικρό κείμενο του Δημητράκη ¨Η ΛΑΪΚΗ" από το βιβλίο του "ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ"

Στη λαϊκή

Πάντα ψωνίζω ψάρια από τη Λαϊκή. Με τις αναπόφευκτες σε τέτοια πράγματα προτιμήσεις Πριν από κάποιο καιρό σύχναζα σε δυο πάγκους αυτές του Θανάση που χώλαινε από το ένα του πόδι και ηλικιακά πλησίαζε στη σύνταξη ή αυτόν του Νικόλα, ενός σαραντάχρονου φωνακλά. Μόνο που βρισκόντουσαν δίπλα-δίπλα και όλη την ώρα τσακώνονταν άγρια, Κάποια στιγμή ο νεότερος μετακόμισε πιο κάτω. Την πρώτη φορά που τον επισκέφτηκα στη νέα του θέση του έκανα με τρόπο και μια παρατήρησης πως δεν είναι σωστό να χρησιμοποιεί τέτοιο λεξιλόγιο για έναν ηλικιωμένο συνάδελφό του Τότε ο Νικόλας πλησίασε και με ύφος αμετανόητου μου είπε - Ο κουτσαύλας είναι καριόλης. Μένουμε στην ίδια γειτονιά και τον ξέρω». Ενώ με στιλ φιλοσοφίας του καφενείου, συμπλήρωσε: «Ξέρει ο Θεός ποιους σημαδεύει με κουσούρια!» Πέρασε ένα διάστημα, ο Θανάσης βγήκε στη σύνταξη και μου έμεινε μόνο ο Νικόλας. Κάποια Τετάρτη όμως δεν φάνηκε και τον πάγκο κρατούσε ο βοηθός του. «Το αφεντικό είναι στο μαιευτήρια. Γεννάει η γυναίκα του», μου είπε. Όταν ξαναεμφανίστηκε φαινόταν κατηφής και δεν διαλαλούσε στεντόρεια όπως πριν το εμπόρευμά του. - Είχατε γεννητούρια Νικόλα έμαθα, αγοράκι ή κοριτσάκι. - Αγοράκι αλλά τί τα θες. Έχει το σύνδρομο Down! - ψιθύρισα σοκαρισμένος «να σας ζήσει» χωρίς να πάρω απάντηση. Ήρθε ακόμη 2-3 φορές. Πάντα κατηφής. Και μετά χάθηκε! Μπονζάι, 26-06-2015) Πρώτη δημοσίευση: Λογοτεχνικό Ιστολόγιο Πλανόδιον-Ιστορίες.

ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ  ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ και απομένει η δική μου παρέμβαση, που θα γίνει εν ευθέτω χρόνω....  

1000 μπράβο στον δήμαρχο Πύργο . Αναμένουμε και από τον δικός μας..........

      Όπως έχουμε τονίσει πάμπολλες φορές το μοναδικό χωριό στον δήμο μας που χαρακτηρίζεται μαρτυρικό είναι το Λέπρεο,[Στροβίτσι] μια και κάηκε ολοσχερώς περίπου από τους κατακτητές ναζιστές στην Κατοχή. 
Το πολύπαθο και το μαρτυρικό Λέπρεο, πολλάκις έχουμε τιμήσει σε αυτή τη σελίδα.[κλικ  ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ ΕΔΩ,ΕΔΩ,ΕΔΩ,ΕΔΩ,ΕΔΩ, ΕΔΩ.....

  Μάλιστα πριν 7 χρόνια, στην επέτειο του 1917, με πρωτοβουλία μας κόντρα στους τοπικούς παράγοντες (πρόεδρος Κοινότητας, τοπικός πολιτιστικός σύλλογος, Σύλλογος Στροβιτσάνων Αθήνας) έλαβε χώρα πανηγυρική, δοξαστική εκδήλωση για την επέτειο του στυγερού Ολοκαυτώματος στις 7 Ιουλίου 1944 από τους ναζιστές Γερμανούς. Ακολούθησε τον Ιούλιο του 20 έκκληση το πολύπαθο χωριό να αναγνωριστεί και συμπεριληφθεί στα "Μαρτυρικά χωριά" με σχετική και εμπεριστατωμένη ανάρτηση [κλικ ΕΔΩ] Στη συνέχεια έγιναν επανειλημμένες εκκλήσεις και διαβήματα και στην κοινότητα του χωριού αλλά και στην προηγούμενη δημοτική αρχή. Μάλιστα αποστείλαμε και τι απαιτείται να κάνουν. Δυστυχώς ΟΛΟΙ μας έγραψαν καταλλήλως. Βεβαίως οι μεν πρόσβαλαν το ίδιο το χωριό τους, δε το αξίωμά τους. Οπότε και εμείς τόσο απηυδήσαμε με αποτέλεσμα να το αφήσουμε. Λάθος μας ήταν αλλά τι να κάναμε αφού είχαμε ντουβάρια μπροστά μας.

Και να που στη χτεσινή "ΠΡΩΙΝΉ" είχε την διπλανή είδηση, που λέει τα εξής:     

Με ομόφωνη απόφασή του το Δημοτικό Συμβούλιο Πύργου σε συνεδρίαση στις 27 Ιανουαρίου 2025, αποφάσισε την υποβολή αίτησης στην επιτροπή της παρ. 5 του άρθρου 18του Ν. 2503/1997 για τον χαρακτηρισμό των Δ.Κ. Χειμαδιού και Καράτουλα της Δ.Ε. Ωλένης του Δήμου Πύργου, ως «μαρτυρικά χωριά» Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στην εισήγηση του θέματος ο δήμαρχος Στάθης Καννής «βάσει της βιβλιογραφίας αλλά και των προσωπικών μαρτυρίων που έχουν καταγραφε , ως ελάχιστος φόρος τιμής της ελληνικής πολιτείας, για τις Δ.Κ Χειμαδιού και Καράτουλα της Δ.Ε. Ωλένης του Δήμου Πύργου, ακριβώς 80 χρόνια μετά τις τραγικές καταστάσεις που βίωσαν από τους ξένους κατακτητές, χάνοντας τη ζωή τους δεκάδες συμπολίτες καθώς και σπίτια, ζώα, κτλ., είναι η αναγνώρισή τους «ως μαρτυρικά χωριά»». Στη συνεδρίαση παρέμβαση έκανε η πρόεδρος της Δ.Κ. Χειμαδιού Αμαλία Ξουλεή και οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεών οι οποίοι εξέφρασαν τη θετική τους στάση για το θέμα. Στον φάκελο προς την «Επιτροπή αναγνώρισης μαρτυρικών πόλεων και μαρτυρικών χωριών» θα επισυναφθούν αποσπάσματα από βιβλία, άρθρα, έρευνες, φωτογραφίες και ληξιαρχικές πράξεις των εκτελεσθέντων στην περιοχή Φονικά στις 14.7.1944, στο Καράτουλα στις 7.7.1944, στο Μαυρομάτη και στο Τουρκοσκάλι και σε άλλα σημεία του πρώην δήμου Ωλένης.

1000 μπράβο λοιπόν στον δήμαρχο Πύργο. Για να δούμε ο δικός μας τι θα πράξει. Προσεχώς θα στείλουμε σχετική επιστλή  και θα δούμε.

ΝΕΑ γενικώς

 Μια και τα Τοπικά Νέα, σχετικά με τον δήμο μας σπανίζουν, οδηγηθήκαμε να κάνουμε τον τίτλο της ανάρτησης ΝΕΑ γενικώς 

ΠΡΩΙΝΗ ΣΗΜΕΡΑ

ΠΡΩΙΝΗ ΧΤΕΣ 

==================================================

====================================================================

===============================================================

Με την ευκαιρία αλήθεια τι γίνεται  με εκείνο το ΚΟΙΝΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥ

 ΔΜΟΥ ΜΑΣ; Λειτουργεί;

[Γρήγορα θα επανέλθουμε.....]

ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΚΟΥΛΑ [Α]

     Στο κοινωνικό μνημόσυνο, λογοτεχνικό, του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΚΟΥΛΑ, που έγινε στον καταπληκτικό χώρο, [1] των εκδόσεων Εύμαρος, προχτές στις 26-1-25, μίλησαν και δυο φίλοι και σύντροφοι από τα αλλοτινά χρόνια, Γιώργος Γεωργακάς & Χρήστος Γκότσης, μετά τους ομιλητές του πάνελ. [2] Με μια γλαφυρή απλότητα θύμισαν μια γλυκιά νότα του Μήτσου μας, και όχι και μόνο, μια και εκείνα τα χρόνια με τα όνειρα και τη φαντασία η εξουσία ανήκε στους νέους. Χρόνια μεγάλα και έντονα, του Έρωτα και της Επανάστασης.

[1] Πράγματι το ΒιβλιοΚαφέ των εκδόσεων Ευμαρος είναι ένα πολιτιστικό στέκι, άνετο, απλό και φινετσάτο. Τα βιβλία τοποθετημένα στα ράφια στους τοίχους με καλαισθησία, δεν σε σε προκαλούν αλλά σε καλούν τουλάχιστον να τ ...χαϊδέψεις. Το ίδιο και όλος ο χώρος με τα τραπεζάκια μέσα και έξω. Το πιο μπριόζικο και πρωτότυπο ίσως είναι τα μενού, τι προσφέρει το Καφέ, είναι γραμμένα στις πρώτες λευκές σελίδες δυο μικρών βιβλίων που είναι τοποθετημένα επάνω στο κάθε τραπεζάκι, Ένα τσαχπίνικο και πανέξυπνο δέσιμο, ΒιβλιοΚαφέ, αλληλό-συμπλήρωση. Σίγουρα ικανοποιεί και τα πιο δύσκολα γούστα.

[2] Είπαμε ότι θα αναρτήσουμε όλες τις ομιλίες και τις τοποθετήσεις και μαζί τη δική μου, μια και Μήτσος γινόταν αγαπητός σε όποιον τον γνώριζε. Ήταν ξεχωριστός!!!

ΑΛΛΟΥ ΤΑ ΚΑΚΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΙ ΑΛΛΟΥ ΓΕΝΝΟΥΝ ΟΙ ΚΟΤΕΣ//ΕΔΩ ΣΤΗ ΦΥΛΗΣ ......ΓΕΝΝΟΥΝ ΟΙ ΚΟΚΟΡΟΙ!!!

     Έχω γράψει κι έχω γράψει για το τρίχορδο και το μπαγλαμαδάκι που έμαθα να παίζω στα 65 μου, μια  από τις τελευταίες μου δραστηριότητες, χόμπι να το πω,  μου ή καλύτερα καψούρα, [1] Να παίζω; Εντάξει ψιλοπαίζω μερικά ρεμπέτικα άσματα κι αυτό είναι όλο. Καλά δεν είναι; Το είχα καψούρα από  μικρός, αλλά μπλέξαμε  είτε με ...δράσεις της νιότης, είτε με κάτι άλλα που φέρνει η ζωή,  και συνεχώς το αναβάλαμε μέχρι που κι αυτό μας εγκατέλειψε. Οπότε μας ήρθε πάλι εκεί γύρω στις αρχές της πανδημίας του κορονοϊού. Οπότε έτσι για διέξοδο στα τότε αδιέξοδα, πήγα στον δάσκαλο και έβαλα μπροστά σιγά-σιγά. Μια και όπως βλέπω - πρώτη μου γερή αποκάλυψη ο Βαλάντης το καλοκαίρι - δεν έχω και μουσικό αυτί, που λένε, οπότε κάνουμε μεγάλη προσπάθεια. Το παλεύουμε πάντως.

    Αλλά ρε παιδιά τι να σας πω; Ενώ μόνος παίζω καλούτσικα μερικά, όχι και φουρλέτσι, όπως το Πιτσιρίκι, Μαύρα μάτια, Πέντε μάγκες στον Περαία, Μανάκι  και κάμποσα άλλα, όταν όμως τα παίζω δημόσια σε άλλους, μπερδεύομαι, γαμώ την νεφραμιά τους, και τα κάνω σαλάτα. 

    Παρά ταύτα έδωσα πήρα και τακίμιασα  με δυο λεβεντάκια στη Λαϊκή της Φυλής, και χώθηκα στην ...ορχήστρα τους κι ας πούμε πήρα το βάπτισμα του πυρός. Κατάλαβα πάντως ότι είναι μεγάλη "μαγκιά" να εκτίθεσαι στο δρόμο με ένα όργανο.

       Για αυτή την ωραία και πρωτόγνωρη εμπειρία έχω να τονίσω δυο πραγματάκια:

        α] Η πλάκα ήταν όταν καλούσα  διάφορους διερχόμενους, γυναίκες και άνδρες να ρίξουν και μια ματιά και στα όργανα [Θα το δείτε στο βίντεο], κανείς βέβαια δεν έδειξε δυσφορία αλλά η μεγάλη πλειοψηφία γύριζε ακαριαία τη μούρη του αλλού. [2]

Πέρασε  και μια καλοφτειαγμένη κυρά, άνω των -οντα, ρίχνει ένα πεντάευρο, το μοναδικό, και λέει αναστενάζοντας: 

                        - Αχ ρε παιδιά, καλά να είσαστε που μου θυμίσατε παλιές μου

                                                                    δόξες στο πάλκο στα νιάτα μου.

 Ήταν μια παλιά αρκετά γνωστή τραγουδίστρια, αλλά μας παρακάλεσε να μην την φωτογραφήσουμε, ούτε να γράψουμε το όνομά της. Οπότε τα τραπεζάκια  όχι μόνο μέσα, αλλά και κλειστά.

       β] Για τον τίτλο στο βίντεο και στην ανάρτηση, πρέπει να τα κάνουμε λίγο πιο λιανά. Λοιπόν η Φυλής είναι πασίγνωστη ως εθνική οδός των Οίκων ανοχής, των μπουρδέλων λαϊκιστί, που  τόσο έχω.. υμνήσει τόσα χρόνια σε αυτή εδώ την ιστοσελίδα κλικ ΕΔΩ,ΕΔΩ. Σε αυτούς τους ναούς της Αφροδίτης έρχονται άνθρωποι και άνθρωποι και ξεχαρμανιάζουν πάλι λαϊκιστί, κυρίως την ψυχή τους. Γιατί σωματικά είναι σαν τους κοκόρους. Κατανοητόν;

[1] Όταν είμαστε νέοι και ντούροι, τα χόμπι, οι καψούρες ΄ήταν πάρα πολλά, όμως τα γεροντικά, γεροντικός έρωτας δε λένε, είναι άλλη φάση.

[2] Τα λέγαμε χτες  με τον Κουμπαράκο, οπότε με την τεράστια ετυμολογία που λέει: ¨έκανες τη αρκούδα δηλαδή..."

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

 ΠΡΩΙΝΗ ΣΗΜΕΡΑ

Μάλιστα !!! Αυτή είναι και κάνει η κυρία

ΠΡΩΙΝΗ ΧΤΕΣ 

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΝΕΑ

 ΠΡΩΙΝΗ ΣΗΜΕΡΑ

                                  Αχ μωρή Ζαχάρω ..έχεις ύπνον βαθύν...
                       Δήμαρχε γιατί δεν πήρες πρωτοβουλία;

                  Για να μην παρεξηθούν οι τραμπούκοι αντιδήμαρχοι;

 

BRAVISSIMO ZUORTSA

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜ. ΚΟΥΚΟΥΛΑ

       

Χτες - πριν τη μεγαλειώδη συγκέντρωση για τα Τέμπη- έγινε ένα κοινωνικό μνημόσυνο, λογοτεχνικό, στον καταπληκτικό χώρο, ΒιβλιοΚαφέ των εκδόσεων Εύμαρος,  25ης Μαρτίου ή Κύπρου,1Ταύρος.  αφιέρωμα για τον Δημήτρη Κουκουλά, που χάσαμε τον περασμένο Νοέμβριο. 

Για τη ζωή και το έργο του Δημήτρη Κουκουλά, μίλησαν οι συγγραφείς: 

Σωτήρης Δημητρίου, 

Φίλιππος Φιλίπου

 Μαίρη Κακολύρη  και η 

Ολγα Τραυλού, φιλόλογος, μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αγ. Δημητρίου.

Συντονιστής ήταν ο εκδότης Πέτρος Κακολύρης.

Προσεχώς θα αναρτήσουμε όλες τις ομιλίες και τις τοποθετήσεις φίλων του. τις οποίες βιντεσκόπησα.

Πρέπει να αναφέρω ότι και Σωτήρης Δημητρίου και Ο Πέτρος Κακολύρης τόνισαν ότι τα βιβλία του Κουκουλά δεν έχουν λάβει τη γενική αναγνώριση που τους αξίζουν!!

[Προσεχώς θα αναρτήσουμε και τις ομιλίες όλων]

     Πάντως η πλέον συγκλονιστική ήταν η Τάνια, σύζυγος του Δημητράκη. Χαρείτε τη!!!

   Σήμερα, έτσι για "άρτυμα",  δημοσιεύουμε ένα μικρό αλλά πολύ αντιπροσωπευτικό του αλησμόνητου φίλου μας. 

Mατούλα

Τη Ματούλα τη γνώρισα στο Ρέθυμνο το ’72. Με τη φράση αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να ξεκινάει μια νουβέλα αισθηματικού περιεχομένου, ακόμη και ένα διήγημα τέτοιο. Ή γιατί όχι; Και ένα μυθιστόρημα με πλοκή και απρόβλεπτες εξελίξεις, ίντριγκες και υποχθόνια πάθη με αλλεπάλληλους φόνους μέσα σε αυτήν την υποβλητική ατμόσφαιρα του βενετσιάνικου κάστρου, των μιναρέδων και των στενών σοκακιών, όπως συμβαίνει άλλωστε και στο βιβλίο της Γιαννακάκη.

Θα μπορούσε, λέω, γιατί η πρόταση είναι ανοιχτή ακόμη. Δεν έχει αποσαφηνίσεις και προσδιορισμούς. Ότι η Ματούλα ήτανε πουτάνα, δηλαδή, και εγώ στρατιώτης. Οπότε πάμε αυτόματα στο ανηφορικό δρομάκι κάτω από τη Φορτέτσα με τα δυο μπορντέλα. Το άλλο –το πρώτο όπως ανεβαίναμε- ήτανε της Τζένης. Αλλά και το ρήμα «γνώρισα» στερείται βάθους και συντακτικής μόνο αξίας τυγχάνει αφού είναι γνωστό το γρανιτένιο κέλυφος που περιβάλλει αυτές τις ψυχές.

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ

 https://www.in.gr/2025/01/23/life/culture-live/messinia-anadeiksi-tou-arxaiologikou-xorou-tis-peristerias/

Ο λόφος της Περιστεριάς βρίσκεται σε απόσταση 8 χλμ. από την Κυπαρισσία.

Το Υπουργείο Πολιτισμού προχωρεί στην ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου της Περιστεριάς, στη Μεσσηνία. Στις εργασίες περιλαμβάνονται επεμβάσεις στερέωσης των μυκηναϊκών θολωτών τάφων και των αρχιτεκτονικών καταλοίπων, αλλά και βελτίωσης των υποδομών εξυπηρέτησης των επισκεπτών και συντήρησης των θολωτών τάφων δια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας.

Το έργο, προϋπολογισμού 500.000 ευρώ, συμπεριλαμβάνεται στα έργα που εκτελεί το ΥΠΠΟ με πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας

Πέραν των μυκηναϊκών, έχουν εντοπισθεί και οικιστικά κατάλοιπα των πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων της εποχής του Νέρωνα (54-68 μ.Χ.)

Επρόκειτο για το πλουσιότερο οικιστικό κέντρο της Δυτικής Πελοποννήσου, κατά την πρώιμη μυκηναϊκή περίοδο. Κατοικήθηκε έως το τέλος της μυκηναϊκής εποχής (1680-1180 π.Χ.) και κυριάρχησε στη Μεσσηνία πριν από την ανάπτυξη του Ανακτόρου του Νέστορος.

Πέραν των μυκηναϊκών, έχουν εντοπισθεί και οικιστικά κατάλοιπα των πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων της εποχής του Νέρωνα (54-68 μ.Χ.).

Οι θολωτοί τάφοι

Στη σημερινή κατάσταση των μνημείων, ως προς την παθολογία τους, διαφέρει για κάθε μνημείο του χώρου. Στο θολωτό τάφο 1, το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η εισροή των όμβριων υδάτων στο εσωτερικό του ταφικού θαλάμου.Ο θολωτός τάφος 2 ήταν από την περίοδο της αποχωμάτωσής του σε επικίνδυνη κατάσταση και η τοιχοποιία του ταφικού θαλάμου παραμένει σε κρίσιμη κατάσταση. Ο θολωτός τάφος 3 έχει αντίστοιχα προβλήματα με το θολωτό τάφο 2, ενώ σημαντική είναι και η έλλειψη αναγνωσιμότητας.
Ως προς τις υποδομές στον αρχαιολογικό χώρο, οι εγκεκριμένες εγκαταστάσεις εισόδου και στάθμευσης, χωροθετούνται νοτιότερα της επαρχιακής οδού με στόχο τη διεύρυνση του αρχαιολογικού χώρου. Η κατασκευή δύο ανεξάρτητων κτηρίων

Το κτήριο Α’ στεγάζει το εκδοτήριο-φυλάκιο και το πωλητήριο και το κτήριο Β’ στεγάζει σημείο πληροφόρησης και χώρους υγιεινής. Ανάμεσα στους κτηριακούς όγκους διαμορφώνεται αυλή στεγασμένη με πέργκολα. Η αυλή λειτουργεί ως χώρος εισόδου και συγκέντρωσης κοινού.
Ως προς τις διαδρομές επίσκεψης, η κύρια διαμορφωμένη πορεία, κοινή για πεζούς και για ΑμεΑ, ξεκινά από το σημείο εισόδου και καταλήγει στο θολωτό τάφο 1. Ακολουθεί χάραξη που διαμορφώνεται μέσω ραμπών και πλατωμάτων με προδιαγραφές για την κίνηση ΑμεΑ.

Φωτορεαλιστική-απεικόνιση-της-εισόδου-και-των-υποδομών-εξυπηρέτησης-του-κοινού-Τα πλατώματα από όπου εξασφαλίζεται η θέαση των επιμέρους αρχαιοτήτων καταλαμβάνουν μεγαλύτερη επιφάνεια και εξοπλίζονται με καθιστικούς πάγκους. Η δευτερεύουσα πορεία επίσκεψης έχει πιο ελεύθερη χάραξη και δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να περιηγηθούν δυτικά των ταφικών μνημείων 2 και 3.Εντός του αρχαιολογικού χώρου διατηρούνται τα υφιστάμενα φυσικά μονοπάτια που δίνουν τη δυνατότητα εναλλακτικής περιήγησης και ανόδου προς την κορυφή του λόφου. Στα περισσότερα διαμορφωμένα πλατώματα των διαδρομών και, κυρίως, στα σημεία θέασης των επιμέρους αρχαιοτήτων, τοποθετούνται ξύλινα καθιστικά, πινακίδες με πληροφοριακό υλικό και μικροί κάδοι απορριμμάτων.Οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις για το έργο περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις ύδρευσης, αποχέτευσης, ψύξης-θέρμανσης, ρεύματος, αντικεραυνικής προστασίας, ενεργητικής πυροπροστασίας.

ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΤΩΝ ΑΒΟΡΙΓΙΝΩΝ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ; ΠΑΝΤΩΣ, Ο ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΗΤΑΝ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΟ ΨΕΥΔΟΣ...**

   Από το βιβλίο :« Το Αλώβητο χτες στο αφιλόξενο σήμερα.»

Εκδόσεις: Νέδα//Μελβούρνη 2017 Θύμιος Χαραλαμπόπουλο *

    Α] Κοινωνικές Σχέσεις και Σχέσεις Ιδιοκτησίας  και Παραγωγής  Στην κοινωνία των Αβορίγινων, δεν είχε επικρατήσει ποτέ, από τότε που δημιουργήθηκαν - σε ολιγάριθμες ομάδες των 20-50 ατόμων, η ατομική ιδιοκτησία, όπως είχε και έχει επικρατήσει στον υπόλοιπο κόσμο, που μπορεί να απαλλοτριωθεί, να μεταβιβαστεί ή να πουληθεί με κάποιον τρόπο με απόφαση του ιδιοκτήτη.

Η ιδιοκτησία των Αβορίγινων στη γη, ήταν συλλογική και δεν μπορούσε κανείς να την πουλήσει, ούτε από κάποιο μέλος, ούτε από την ομάδα. Η όποια περιοχή ή κομμάτι γης, κατεχόταν από μια ομάδα, που ήταν μία ομάδα που συνέχιζε την ύπαρξή της στο χρόνο, μέσα απ´ το μακρινό παρελθόν από γενιά σε γενιά και θα συνέχιζε στο άπειρο μέλλον. Την έκταση γης που κάτεχε μία ομάδα και μέσα σ ´αυτή ζούσε, τη χρησιμοποιούσαν όλα τα μέλη της ομάδας και είχαν όλα τα μέλη τα ίδια δικαιώματα και ίδιες ευθύνες. αναγνωρίζονταν από μέλη άλλων ομάδων και έπρεπε να έλθουν σε συμφωνία τα μέλη της μιας ομάδας με την άλλη, για να γίνουν αποδεκτά όταν χρειαζόταν η μία ομάδα να ζήσει, κυνηγήσει, ή και μερικές φορές ακόμα και να περάσει μέσα από τη συγκεκριμένη περιοχής.

Οι Αβορίγινες, ζούσαν σαν ανώμένο μέρος του φυσικού περιβάλλοντος, και όχι σαν αποξενωμένοι απ' αυτό. Δεν εξουσίαζαν ούτε εκμεταλλεύονταν τη φύση, και ανέπτυξαν μια κοινωνική ζωή που αντανακλούσε αυτήν την αρμονία και συνεργασία ανάμεσα στους άνδρες και γυναίκες, και ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες, που επέτρεπε τη διαιώνιση της αρμονίας.

Στην καθημερινή ζωή, η δουλειά του κυνηγιού και της περισυλλογής τροφής, ήταν συλλογική και η τροφή που συγκε ντρώνονταν μοιράζονταν σε όλους. Αυτό αποτελούσε και την αντίθεση με τον ατομισμό και τον ανταγωνισμό. Ήταν μια κοινωνία που σ' αυτήν η υπέρτατη αξία βρισκόταν στη συλλογική φύση των κοινοτήτων που την απάρτιζαν, στη συνεργασία, και στη συμμετοχή όλων των μελών της στα κοινά αγαθά. Ο ευρωπαϊκός αποικισμός έχει καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος αν όχι όλο, της παραδοσιακής κοινωνίας των Αβορίγινων, αλλά αυτή η συμμετοχή και η φροντίδα για τους άλλους ανθρώπους εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό στοιχείο της ζωής πολλών φυλών των Αβορίγινων. Εδώ να κάνω μια μικρή παρένθεση. Το 1971, όταν βρισκόμαστε με το Στέφανο, κοντά τους, μας εξέφραζαν τα αισθήματά τους λέγοντας: « Ανεξάρτητα από το ποιοι είστε, εμείς είμαστε εδώ, για να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον, μαζί και εσάς.»

Β] Για ποιο λόγο η Αυστραλία έγινε Αποικιοκρατία των Άγγλων

Να πούμε δυο λόγια για μία από τις κύριες αιτίες ίσως, που η Αγγλία προχώρησε στον αποικισμό της Αυστραλίας

Μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας - εννοώ την Αμερική, η Αγγλία δεν μπορούσε πια να στέλνει τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό καταδίκων στην Αμερική, και έτσι, μετά την αποτυχία της προσπάθειας να στείλει στη Δυτική Αφρική, αποφασίστηκε να ιδρυθεί μια αποικία καταδίκων στην Αυστραλία. Μέσα σ' αυτές τις σκέψεις φυσική υπήρχαν και άλλα συμφέροντα για τους Άγγλους.

Ο «πρώτος στόλος» με 11 πλοία έφτασε στη Νοτιοανατολική Αυστραλία τον Γενάρη του 1788, με 1487 άτομα, εκ των οποίων οι 778 ήταν κατάδικοι (576 άνδρες, παιδιά και 192 γυναίκες). Οι υπόλοιποι ήταν φρουροί και στρατιώτες με τις οικογένειές τους. Στη διάρκεια των 50 χρόνων, μέχρι το 1840, όταν οι ελεύθεροι μετανάστες ξεπερνούσαν σε αριθμό τους κατάδικους και τελικά σταμάτησε η μεταφορά τους, πάνω από 160.000 κατάδικοι είχαν μεταφερθεί στην Αυστραλία, Μέσα σ' αυτούς και 7 Έλληνες που έφτασαν το 1829 ως κατάδικοι στην Αυστραλία.

* Ο Θύμιος Χαραλαμπόπουλος, έζησε ** Νορμπέρτο Μπόμπιο (1909-2004) 

σε καταυλισμούς Αβορίγινων της κλικ ΕΔΩ

Αυστραλίας, για έξι μήνες

Η ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΥΜΙΟ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ

 

ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

ΠΡΩΙΝΗ ΣΗΜΕΡΑ

ΠΡΩΙΝΗ ΧΤΕΣ

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

 Η λίμνη Αγουλινίτσας ξανά λίμνη!

Και η Περιφέρεια σφυρίζει αδιάφορα …

Μετά τις βροχοπτώσεις των τελευταίων εβδομάδων οι εκτάσεις της πρώην λίμνης Αγουλινίτσας έχουν πλημμυρίσει. Η πρώην λίμνη έγινε ξανά λίμνη!

Γιατί; Διότι, όπως μας πληροφορεί ο ΓΟΕΒ, το σύστημα αποστράγγισης με το αντλιοστάσιο του Επιταλίου υπολειτουργεί. Και ποιος είναι ο λόγος που υπολειτουργεί; Δεν υπάρχουν 50.000 - 60.000 ευρώ που απαιτούνται για τη συντήρηση της βασικής αντλίας. Ο ΓΟΕΒ δεν έχει αυτά τα χρήματα.

Και η Περιφέρεια τι κάνει;

 Είναι ή δεν είναι η εποπτεύουσα αρχή του ΓΟΕΒ;

 Είναι ή δεν είναι στις αρμοδιότητές της η συντήρηση εγγειοβελτιωτικών έργων σε περίπτωση αδυναμίας των ΟΕΒ, η μέριμνα για την πραγματοποίηση εργασιών συντήρησης και λειτουργίας εγγειοβελτιωτικών έργων, η μέριμνα για τη συντήρηση και αποκατάσταση φθορών ή ζημιών;

 Είναι ή δεν είναι αρμόδια για τη διάθεση πιστώσεων δημοσίων

επενδύσεων για συμμετοχή του Δημοσίου στις δαπάνες συντήρησης και αποκατάστασης ζημιών από πλημμύρες;

Σε όλα τα παραπάνω, η απάντηση είναι: Ναι, η Περιφέρεια είναι αρμόδια να παρέμβει και να λύσει το πρόβλημα. Για να μπορέσουν, επιτέλους, οι καλλιεργητές της περιοχής να καλλιεργήσουν τα χωράφια που τους έχουν

παραχωρηθεί.

Ας σταματήσει, επομένως, να κρύβεται πίσω από τον ΓΟΕΒ και τις διαχρονικές αδυναμίες των ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ και ας πράξει αυτό που επιβάλλεται.

ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΗΛΕΙΑΣ

=======================================================================

Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ......

Ο Βασιλόπουλος ενημέρωσε τον υφυπουργό Αγροτ. Ανάπτυξης Δ. Σταμενίτη για τις εκτάσεις πρώην λιμνών!

Τις προτάσεις του για την αναδιανομή αγροτεμαχίων των αποστραγγιζόμενων εκτάσεων πρώην λιμνών Αγουλινίτσας, Μουριάς και Κάστας κατέθεσε στον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Διονύσιο Σταμενίτη ο Αντιπεριφερειάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης Θοδωρής Βασιλόπουλος σε συνάντηση στην Αθήνα.

11 Αυγούστου 2023

Κραυγή αγωνίας από τους αγροκτηνοτρόφους της πρ. λίμνης Αγουλινίτσας – «Πώς θα ζήσουν τώρα τα ζώα μας;»

[9 Ιανουαρίου 2021]

Εκπέμπουν SOS για την πρώην λίμνη Αγουλινίτσας

Τον Αντιπεριφερειάρχη Ηλείας Βασίλη Γιαννόπουλο επισκέφτηκαν χθες το πρωί  οι πρόεδροι των κοινοτήτων των παραλίμνιων εκτάσεων της πρώην λίμνης Αγουλινίτσας …

[3-2-21]

ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑΝ ΣΥΣΚΕΨΕΙΣ ΕΠΙ ΣΥΣΚΕΨΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΕΣΑΝ ΠΟΛΛΑ-ΠΟΛΛΑ ΘΑ & ΘΑ....

Αχ λαέ μου προδομένε και πάντα με δαύτους νικημένε...