ΑΣΠΡΟΣ – ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΣ

ΑΧΕΛΩΟΣ, ΑΧΕΛΩΪΔΕΣ

ΑΘΑΜΑΝΙΑ

Το 4ημερο των Φώτων με τη 


Λένα μου, την Αρετή, την Αγνή και τους άνδρες τους, τον Δημητράκη Πάνου και τον Κώστα Μεταξά ζήσαμε μια μαγευτική εμπειρία, πιο πάνω από το όνειρο και πιο πέρα από τη φαντασία.

Ο Ασπροπόταμος – Αχελώος, συνεχώς και αδιαλείπτως με απρόσμενο και εντελώς μυστηριώδη τρόπο ερωτοτροπούσε με τους Αχελωίδες του, τον Μουτσαρίτη, τον Γαρδικιώτη, τον τΚρανιώτη και τον Χαλικιώτη. Στρωσίδι  είχαν τα χιονισμένα έλατα της πανώριας φύσης και τις ασπρόπετρες της πλατιάς κοίτης και κουρτίνες από τη μια την Καρκαδίτσα με τα Τζουμέρκα και από την άλλη το Περστέρι την  ψηλωτερη κορυφή της κατάφυτης Πίνδου. 

Μάρτυρες στα ψηλά οι αρκούδες, οι λαγοί και στα χαμηλά οι χιλιοτραγουδισμένες ποταμίσιες πέστροφες. Φυσικός βηματοδότης των κορεσμών και των ευφάνταστων οργασμών ήταν η Αθαμανία

(Τις προσεχείς ημέρες θα υπάρξει περιγραφική αναφορά)