Ο Ελληνάρας ....και ο Ξένος.

      Όπως τόνιζα τις προάλλες [κλικ ΕΔΩ] πολλά περιστατικά που συμβαίνουν στα λεωφορεία, αστικά και υπεραστικά ως επί το πλείστον του ΚΤΕΛ προσδίνουν πολλά και σπουδαία δείγματα  για την κοινωνική συμπεριφορά ημών των πολιτών, Ελληναράδων και μη, και μάλιστα τα περισσότερα ενέχουν και μια πικάντικη και μαζί σπαραξικάρδια χροιά.

      Νάμαστε πάλι, σήμερα σας αναφέρω ένα άλλο περιστατικό που έλαβε χώρα στο λεωφορείο 051 του ΚΤΕλ, Ομόνοια - Σταθμός υπεραστικών λεωφορείων, στον Κηφισό.

    Ήταν η ημέρα που πήγα να ξεπροβοδίσω μια δεινοπαθούσα ξαδέλφη για το χωριό. Αμέσως μετά πήγα στη στάση του ΚΤΕΛ για Ομόνοια, που είναι μέσα στον σταθμό και είναι τόσο χρήσιμη για το ευρύ κοινό. Κόσμος πολύς στη στάση κι ανάμεσά μας ήταν ένα τσούρμο Γαλλιδάκια, περί τα είκοσι, με τα γνωστά τους σακίδια στους ώμους. Ήρθε το λεωφορείο και άλλοι από μπροστά κι άλλοι από πίσω μπουκάραμε όλοι μέσα. Φίσκα, κράταμε να σε κρατώ..Ο ένας πάνω στον άλλον και μαζί  τσάντες, βαλίτσες κι ότι άλλο είχε ο καθένας. Τα Γαλλιδάκια στιγμές χαρισάμενες με γέλια και χαχανητά αβέρτα. Οι μεγάλοι σίγουρα ζηλεύαμε την ανεμελιά και τα νιάτα τους. Οι περισσότεροι χτυπήσαμε τα ηλεκτρονικά μας εισιτήρια και αναρωτιόμουν γιατί  τα Γαλλιδάκια  δεν χτυπάνε και πως θα  γίνει. Και εκεί που τα λεγα μέσα και τρωγόμουν μπαίνει ένας τύπάκος, Γάλλος
 οφθαλμοφανέστατα,  καστανά χρώματα και μια καραφλίτσα στη κορυφή του κεφαλιού. Κάτι λέει στα παιδιά ενώ με το χέρι του ψηλά κρατούσε ένα πάκο εισιτήρια,  και αρχίζει να τα χτυπά στο μηχάνημα. Ήταν ο αρχηγός της εκδρομής, ο υπεύθυνος από το γραφείο. Όλα ωραία και καλά. Και εκεί που ήταν να ξεκινήσουμε μπαίνει μέσα ένας σπρώχνοντας βιαίως τον Γάλλο, λέγοντας                Ο Γάλλος
με γυφτομάγικο στυλ: άντε ρε πιο μέσα να χωρέσω κι εγώ..  

Από τη γλώσσα του σώματος και την γκριμάτσα του Γάλλου κατάλαβα ότι διαμαρτυρόμενος κάτι τέτοιο θα απάντησε         Εντάξει ρε μάγκα  μη σπρώχνεις όμως...                                                                                

  Με το που άκουσε ο δικός μας ξένα έγινε θηρίο ανήμερο.

- Άντε ρε μαλάκα κουτόφραγκε που ήρθες από τη χώρα σου εδώ να μας κάνεις κουμάντο  Δε φτάνει που μας πίνετε  το αίμα ήρθατε κι εδώ να μας γ...... και έδωσε μια γερή σπρωξιά στον άνθρωπο.

      Εγώ ήμουν λίγο πιο μέσα κι από την αρχή ήμουν αυτόπτης μάρτυρας τι και πώς έγινε. Δεν άντεξα και  επενέβη:Ρε λεβέντη γιατί φέρεσαι έτσι; 

- Και σένα τι σε νοιάζει δικηγόρος του είσαι; [1] Είναι κακό να αγαπάς την πατρίδα σου;  
- Ναι να αγαπάς την πατρίδα σου, το ίδιο όμως να δέχεσαι και για τους άλλους, τους ξένους..
- Τι λες μωρέ, όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες αυτοί έτρωγαν βελανίδια 
 Εγώ εκεί: Δεν καταλαβαίνεις ότι η συμπεριφορά είναι πέρα για πέρα ρατσιστική; 
Πω πω ο τυπάρας αγρίεψε, από κόκκινος έγινε μαβί, μαύρος.  
  - Ναι ρε είμαι Χρυσή Αυγή, τιμή μου και καμάρι μου ....
  - Φασίστ, φασίστ φωνάζει ο Γάλλος.
   Ήταν έτοιμος να ορμήξει  επάνω μας, να μας φάει.. 
Ευτυχώς κάποιος τον συγκράτησε και στη μέση της διαδρομής κατέβηκε και έτσι έληξε το επεισόδιο. Ούτε εισιτήριο χτύπησε, ούτε τίποτα.  
   Στο τέρμα που κατεβήκαμε με πλησιάζει ο Γάλλος και λέει: Μερσί, μερσί και έτσι κράτησα ψηλά τη σημαία της Πατρίδας, της Δημοκρατίας και της Ανθρωπιάς!!!
  Έτσι δεν είναι;  

  

  [1] Είναι η παραπλανητική και παμπόνηρη ερώτηση που χρησιμοποιούν όλοι τους όταν κάποιος επέμβει εναντίον τους και τους χαλάσει τη μανέστρα! Σε μια άλλη παρεμφερή περίπτωση έφαγα και μερικές ψιλές, αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ σε τέτοια...