Επιστολή στον Δήμαρχο

      Κύριε Δήμαρχε                                 

      Δυστυχώς η προθεσμία χάριτος έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί και  μάλιστα με κακούς οιωνούς. 
   Τα πρώτα σύννεφα τα δικαιολογήσαμε και τα επιρρίψαμε άντε στην ...απειρία. Όμως, ας πούμε τα λάθη,  επαναλαμβάνονται και δη με χειρότερη μορφή. 
     Λυπάμαι πάρα πολύ αλλά δεν σε αναγνωρίζω με τα τόσα που μαθαίνω και βλέπω ιδίοις όμμασι.  Όχι μόνο εγώ αλλά το ίδιο και πολλοί άλλοι φίλοι και συμπαραστάτες σου.    
     Αναρωτιέμαι, ομολογώ με αρκετή πικρία, που είναι εκείνος ο φλογερός και αγνός φίλος με τα τόσα όνειρα για αυτόν τον έρμο και πολύπαθο τόπο μας. 
    Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έχω πέσει έξω!
     Γρήγορα θα επανέλθω και θα αναφερθώ σε όλα που πράγματι είναι απίστευτα....και σε όλους τους σπουδαρχίδες που έτρεξαν σαν τις ύαινες  στο πτώμα δήμου μας!
   Θα το κάνω για δυο λόγους:

          α]  Δημόσια έχω δεσμευθεί ότι απέναντί σου θα κάνω δίκαιη μεν αλλά αυστηρή _     κριτική διότι επί δέκα δύσκολα χρόνια σε πίστεψα ολόψυχα και συμπαραστάθηκα βάζοντας στην κυριολεξία το κεφάλι μου στον ντορβά, ουκ ολίγες φορές.  Και

          β]  Μου το επιβάλλουν η συνείδησή και η αριστερή μου ταυτότητα και παιδεία.

     Ας αναφέρω όμως το τελευταίο φλέγον κατόρθωμα:
 Γι΄αυτή την πολυδιαφημισμένη ημερίδα για την ανάπτυξη,[1] που τελικά ήταν μια στημένη φιέστα, ένα  πανηγυράκι, μια σκέτη πομφόλυγα, μήπως μπορούμε να μάθουμε εάν επιβαρύνθηκε ο δήμος και πόσο;  
                         
          Συνεχίζω να σε εκτιμώ πιστεύοντας ότι γρήγορα θα αλλάξεις ρότα!!!
                                        
                                                 Θεόδωρος Κόλλιας

[1] Και με ποιον; Ξέχασες το ρόλο του Βαρουξή όλα τα προηγούμενα χρόνια; Πόσες φορές μαζί δεν το κριτικάραμε; Δεν καταλαβαίνεις γιατί κόπτεται,σε εξυμνεί και σε εγκωμιάζει;