Ο Σεκταρισμός του ΚΚΕ στο Πολυτεχνείο.

     Όλα τα χρόνια τέτοιες μέρες επισκέπτομαι το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ και παίρνω λίγη αύρα και λίγο θυμίαμα από  το ανεπανάληπτο μεγαλείο Του!!! 
   Χειροκροτώ τη Νεολαία, όλων των χρωμάτων, που μάχεται και δεν ξεχνά. Είναι το οξυγόνο της κοινωνίας. 

   Τόσα χρόνια όμως παρατηρώ και αναρωτιέμαι για το ίδιο παράδοξο. Σε ολόκληρο τον κεντρικό διάδρομο και παντού γύρω από το χώρο του μνημείου και της θρυλικής εξώπορτας, συμβόλου της Δημοκρατίας τραπεζάκια και αφίσες έχει μόνο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Οι υπόλοιπες παρατάξεις, δίπλα-δίπλα,  βρίσκονται στον πλαϊνό διάδρομο προς τη Στουρνάρη. Μα καλά δεν καταλαβαίνουν ότι αυτός ο σεχταρισμός και η μονοπώληση  επιδρά πολύ αρνητικά στον κόσμο; [1]

Δείτε και δυο παλιές, ίδιες εμπειρίες [Κλικ ΕΔΩ & ΕΔΩ] 
     Για το βαθύ δε και γκρίζο παρελθόν του ΚΚΕ έχουμε αναφερθεί εκτενέστατα. Προέχει η υπονόμευση και διαβολή των πρώτων αγωνιστών με εκείνο το κατάπτυστο κείμενο στην αμαρτωλή  "Πανπουδαστική" Ν=8. Πρόκειται για την έκθεση που συνέταξε προς την καθοδήγηση του ΚΚΕ το Νοέμβριο του 1975 ο συμπατριώτης μας Γιάννης Γρηγορόπουλος, φοιτητής τότε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, μέλος της ΑντιΕΦΕΕ, με σημαντική συμβολή στο αντιδικτατορικό κίνημα και την κατάληψη του Πολυτεχνείου [κλικ ΕΔΩ & ΕΔΩ,]

[1] Πάντως έτσι άρχιζα: Ασφαλώς και το φαινόμενο του σεκταρισμού (η πεποίθηση ότι μόνο εσύ εκφράζεις την αλήθεια και το δίκαιο και είσαι ο μοναδικός φορέας της...επανάστασης) υπάρχει σε όλα τα κόμματα κι αν θέλετε λίγο ή πολύ, σε όλους τους ανθρώπους με διάφορες εκφάνσεις του ΕΓΩ.  Αλλά και παραπέρα, σε πολλούς άλλους σχηματισμούς και συλλογικότητες, κοινωνικούς, θρησκευτικούς ή και εθνικούς, σέκτες, αιρέσεις και κράτη, κυριαρχεί το ίδιο φαινόμενο της αποκλειστικής αλήθειας, ορμώμενο από τη βαθιά πίστη σε διάφορα δόγματα. Οπότε από καθήκον υλοποιούνται με απλούς προσηλυτισμούς μέχρι και επεκτατικούς, ιερούς πολέμους.

      Και για να επανέλθουμε στο σεκταρισμό των κομμάτων, η διαφορά έγκειται στον τρόπο επιβολής στους άλλους. Το ΚΚΕ το έκανε με άγαρμπο τρόπο και πολλάκις χρησιμοποιούσε ...εξαναγκασμό. Εμείς τότε, οι αναθεωρητές όπως μας αποκαλούσαν, χρησιμοποιούσαμε κατά κόρον,το επιχείρημα "ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα" και δώστου κόντρα στην κόντρα.....

Μόνο το ΚΚΕ ακούγεται. Δεν ξέρω  μήπως έχουν μοιράσει τις ώρες;