Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ : ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν

 και τάκλεισαν με δάκρυα , σε μαυσωλείο λαμπρό ,

με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά -

έτσ' η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν

χωρίς να εκπληρωθούν χωρίς ν' αξιωθεί καμιά

της ηδονής μιά νύχτα , ή ένα πρωί της φεγγερό .

( 1904 ) 

 

 Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 1903

Τουλάχιστον με πλάναις ας γελιούμε τώρα

την άδεια την ζωή μου να μη νοιώθω .

Και ήμουνα τόσαις φοραίς τόσο κοντά .

Και πως παρέλυσα , και πως δεικίασα

γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη

και μέσα μου να κλαίη η άδεια μου ζωή ,

και να μαυροφορούν η επιθυμίαις μου .

Τόσαις φοραίς τόσο κοντά  να είμαι

στα μάτια , και στα χείλη τα ερωτικά ,

στ' ονειρεμένο , το αγαπημένο σώμα .

Τόσαις φοραίς τόσο κοντά να είμαι .

( 1904 )

Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 1903

Κι ' αν για τον έρωτα μου δεν μπορώ να πω -

αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου , για τα χείλη , για τα μάτια

όμως το προσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου ,

ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου ,

η μέραις του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου ,

ταις λέξεις και ταις φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν

εις όποιο θέμα κι ' αν περνώ , όποιαν ιδέαν κι' άν λέγω .

( 1904 )

ΣΤΑΙΣ ΣΚΑΛΑΙΣ

Την άτιμη τη σκάλα σαν κατέβαινα ,

από την πόρτα έμπαινες , και μια στιγμή

είδα το άγνωστό σου πρόσωπο και με είδες .

΄Επειτα κρύφθηκα να μη με ξαναδής και συ

πέρασες γρήγορα το πρόσωπό σου κρύβωντας ,

και χώθηκες στο άτιμο το σπίτι μέσα

όπου την ηδονή δεν θάβρες , καθώς δεν την βρήκα .

Κι ' όμως τον έρωτα που ήθελες τον είχα να στον δώσω

τον έρωτα που ήθελα - τα μάτια σου με τώπαν

τα κουρασμένα και ύποπτα - είχες να με τον δώσης .

Τα σώματα μας αίσθανθήκαν και γυρεύονταν

το αίμα και το δέρμα μας ενόησαν .

Αλλά κρυφθήκαμε κ' οι δυό μας ταραγμένοι .

( 1904 )

ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Βαρέθηκα να βλέπω την σκηνή ,

και σήκωσα τα μάτια μου στα θεωρεία .

Και μέσα σ' ένα θεωρείο είδα σένα

με την παράξενη έμορφιά σου , και τα διεφθαρμένα νειάτα .

Κι' αμέσως γύρισαν στον νου μου πίσω

όσα με είπανε το απόγευμα για σένα  ,

κ' η σκέψις και το σώμα μου συγκινηθήκαν .

Κ' ενώ εκύτταζα γοητευμένος

την κουρασμένη σου εμορφιά , τα κουρασμέναα νειάτα ,

το ντύσιμό σου το εκλεκτικό ,

σε φαντα ζόμουν και σε είκόνιζα ,

καθώς με είπανε το απόγευμα για σένα .

( 1904 )

Απ' όσα έκαμα κι απ' όσα είπα

να μη ζητήσουνε να βρουν ποιος ήμουν .

Εμπόδιο στέκονταν και μεταμόρφωνε

τες πράξες και τον τρόπο της ζωής μου .

Εμπόδιο στέκονταν και σταματούσε με

πολλές φορές που πήγαινα να πω .

Η πιο απαρατήρητές μου πράξεις

και τα γραψιμάτά μου τα πιο σκεπασμένα -

από εκεί μονάχα θα με νοιώσουν .

Αλλά ίσως δεν αξίζει να καταβληθεί

τόση φροντίς και τόσος κόπος να με μάθουν .

Κατόπι - στη τελειωτέρα κοινωνία -

κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα

βέβαια θα φανεί κ' ελεύθερα θα κάμει .

1908

ΕΡΩΤΟΣ ΑΚΟΥΣΜΑ

Στου δυνατού έρωτος το άκουσμα τρέμε και συγκινήσου

σαν αισθητής . ΄Ομως , ευτυχισμένος ,

θυμήσου πόσα η φαντασία σου σ' έπλασεν αυτά

πρώτα κ' έπειτα τ' άλλα -πιο μικρά- που στην ζωή σου

επέρασες κι ' απόλαυσες , τ' αληθινότερα κι' απτά-

Απ' τους τέτοιους έρωτας δεν ήσουν στερημένος .