Γ. Σταματόπουλος ΕΦΣΥΝ
Πήγε κάποτε ένα παλικαράκι από τον Πόντο στον σοφό και πολυγραφότατο Αντισθένη τον Αρχικυνικό, λογαριάζοντας να κάνει μαθήματα μαζί του, και τον ρώτησε τι θα χρειαζόταν ο δάσκαλος από αυτόν ώστε να αρχίσει τη διδασκαλία και του είπε να προμηθευτεί: «Βιβλιαρίου καινού και γραφείου καινού και πινακιδίου καινού», απλά πράγματα, δηλαδή ένα βιβλίο καινούργιο, ένα κονδύλι καινούργιο και μια πλάκα καινούργια.
Ο νεαρός πλούσιος αλλοδαπός δεν αντιλήφθηκε βέβαια το λογοπαίγνιο του σοφού δάσκαλου - το έκανε σε όλους όσοι ήθελαν από περιέργεια και μόνο να προσεγγίσουν τη φιλοσοφία· δεν εννοούσε βιβλιαρίου καινού αλλά βιβλιαρίου και νου [μυαλού]. Η φιλοσοφία δεν εξαρτάται από υλικά πράγματα, όπως αφελώς νόμιζε το αδαές μειράκιο.
Μια και αναφερθήκαμε στον Αντισθένη - τον ρώτησαν κάποτε ποιο από τα θηρία δαγκώνει πιο άσχημα και χωρίς σκέψη άλλη ή δισταγμό, έτσι απάντησε: «Από τα άγρια ο συκοφάντης, από τα ήμερα ο κόλακας». Με δέκα λέξεις καθρέφτισε τη συνάφεια, τι λέω, ξεγύμνωσε την εξουσία που κουβαλάει ο καθένας μας μέσα του, εννοείται τον φόβο απέναντι στην εξουσία και πώς τον «εξουδετερώνουν» αρκετοί από μας, που θέλουμε καλά και σώνει να αναρριχηθούμε στην κλίμακα της ιεραρχίας [στην κορυφή της ματαιοδοξίας, εάν δεν γίνεται αντιληπτό].
Του αρχαίου αυτού σοφού του άρεσε να συναγελάζεται με παρακατιανούς και τον λοιδορούσαν οι διανοούμενοι της εποχής ότι στο τέλος θα γίνει κι αυτός σαν αυτούς με τους οποίους κάνει παρέα. Ατάραχος αυτός τους απάντησε ως εξής: «Και οι ιατροί μετά των νοσούντων εισίν, αλλ' ου πυρέττουσιν» - και οι γιατροί ζουν ανάμεσα σε ασθενείς αλλά δεν έχουν και πυρετό, δεν ασθενούν κιόλας.
Το αφιερώνω στον κουμπαράκο μου, που εντρυφεί εις το φιλοσοφείν & με τιμά η φιλία του. [Άλλο ο φιλιότσος μου]. Ειδικά την τελευταία παράγραφο μια και η αφεντιά του συναγελάζεται και βοηθά παρακατιανούς κι ..αδικημένους. Όλοι αυτοί οι λεγάμενοι τον θεωρούν δικό τους, ο Μπάμπης πατέρα του!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου