8 Μαρτίου

    Αυτή η ημέρα, η 8η  Μαρτίου είναι γραμμένη ανεξίτηλα στον "δίσκο" της κεφαλής μου για δυο λόγους. Είναι τα γενέθλιά μου  και είναι η παγκόσμια μέρα της γυναίκας. Ευλόγως θα μου πείτε σιγά τον πολυέλαιο. Ναι, αλλά η ημερομηνία γέννησης είναι  το σήμα κατατεθέν του καθενός. Βεβαίως στο χωριό οι μανάδες μας τότε δεν μας γιόρταζαν καν και τα γενέθλιά μας ήταν εντελώς άγνωστα. Πολύ αργότερα κατοχυρώθηκε στη ζωή μας ως γιορτή και σιγά-σιγά με τούρτα και κεράκια. [1] Πάντως πλέον στα παιδιά θεωρείτε μεγάλη μεγάλη γιορτή γιατί την έχουν ταυτίσει  με δώρα. Αλλά και στα περήφανα γερατειά προσφέρει μεγάλη χαρά. Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε τα γενέθλια της γιαγιάς Κατίνας. Μπήκε στα 100!! Ξεχείλισε η ευδαιμονία και η χαρά με τα δυο μικρά δισέγγονα, την Αντωνία και τον Νικολάκη να τραγουδάνε το γνωστό τραγουδάκι.
   Να πω κι αυτό, τα γενέθλιά μου θυμίζουν ποιον λέτε; Τον Κωσταντίνο Καραμανλή.. κι ακούστε τον λόγο. Έχουμε γενέθλια την ίδια μέρα και είμαστε φρυδάδες. Τέλος πάντων..
  Για την ημέρα της γυναίκας, με τιμή και υπόκλιση, αναδημοσιεύουμε ένα ωραίο άρθρο από την Efsyn και για τα δικά μου γενέθλια παραθέτω, με κόκκινα γράμματα της καρδιάς μου,  το μήνυμα που έστειλα σε όλους που με τίμησαν  με τις ολόθερμες ευχές τους. 

  Τι να προσθέσω ήταν τόσα πολλά, από παντού,  που κατασυγκινήθηκα. Πέρασαν τα 150 . Όλους σας ευχαριστώ, και τους μεν και τους δε. 

Σας τα λέω  και ζωντανά:

[1] Πάντα τα γενέθλια τα είχα λίγο παράταιρα μια και η γιορτή μου πέφτει κοντά και ως κινητή μερικές φορές συμπίπτει μ' αυτά.