ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΈΝΟ ΞΑΝΑ ΤΙΣ 11-3-2011 

      Χθες το βράδυ έλαβα ένα σχόλιο από κάποιον ανώνυμο, που πρέπει να είναι από κάποιο διπλανό χωριό από το Γιαννιτσοχώρι. Με την ευκαιρία της δημοσίευσης των κειμένων την Καθαρή Δευτέρα, αναφέρεται σε ένα έγκλημα κατά του περιβάλλοντος που έλαβε χώρα μπροστά στα μάτια όλων των ντόπιων τα τελευταία 10 χρόνια, Επειδή έχει να κάνει με το δέρμα του ανθρώπου, που είναι το περιβάλλον, η φύση, αφιερώνουμε ξέχωρη ανάρτηση.

Ιδού λοιπόν το σχόλιο:

« Φίλε Λάκη, είμαι ένας αναγνώστης της καλής ηλεκτρονικής σελίδας σου, αλλά έχω πάρει και το βιβλίο σου ΑΛΛΟΤΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ, που συνιστώ σε όλους τους πολίτες του δήμου μας να το διαβάσουν. Είμαστε γνωστοί αλλά σου γράφω ανώνυμα για ειδικούς λόγους. Ο κ. Πούλιος πολύ καλά τα γράφει το 1975, που να ήξερε όμως τι θα γίνει μετά. Στη γέφυρα του Μπουζιού, στο χώρο που γινόταν οι μαζώξεις των Τριφυλολυμπίων κάθε Καθαρή Δευτέρα, αλλά και αργότερα οι δάσκαλοι έφερναν τους μαθητές εκδρομή υπήρχαν πολλά δένδρα, θεόρατες λεύκες από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Ένα μικρό πυκνό δάσος, μια όαση σε όλο τον γυμνό κάμπο. Τώρα πλέον δεν έχει απομείνει τίποτα. 
Όλα τα περήφανα δένδρα τα έφαγε η απληστία και η πλεονεξία του ανθρώπου. Όλοι μας είμαστε μάρτυρες μιας διαρκούς δολοφονίας εν ψυχρώ. Όλοι μας είμαστε απλοί θεατές και έχουμε μεγάλη ευθύνη. Το δράστη, που είναι από το χωριό σου όλοι τον ξέρουμε αλλά όλοι μηδενός εξαιρουμένου το κάναμε γαργάρα»

Μετά από τέτοια λόγια σαν σφυριά, εγώ τι να πω και τι να προσθέσω. Στη κυριολεξία κρανίου τόπος.

Ακριβώς όπως το λέει ο εθνικός μας ποιητής, ο Διονύσιος Σολωμός: ¨Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη…

Αλλοίμονο για μια αράδα λεμονοπορτόκαλα της κακιάς συφοράς, δολοφονηθήκαν [1]πενήντα πανώριες κόρες, οι ωραίες Καρυάτιδες. Τόσο ωραίες και ακριβές ήταν εκείνες οι πανύψηλες λεύκες.

Τίποτα δεν δικαιολογεί την απάθεια και την αναισθησία όλων μας. Με τη σιωπή μας όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι του κακού που έλαβε χώρα μπροστά τα μάτια μας. Και όχι μια στιγμή αλλά συνεχώς επί δέκα χρόνια. Ούτε μια αναφορά, μια καταγγελία από κανέναν. Σκέτη γαργάρα….

---

[1] Ότι και να πούμε για τον δράστη αυτής της απεχθέστατης πράξης είναι λίγα. Γράφουμε  τα αρχικά του έτσι για να μείνει στην ιστορία του χωριού  ΘΑ. ΠΕΤ.Σ, αν και όλοι γνωρίζουν αυτό το ανθρωπάκι από την καλή και από την ανάποδη και στη μνήμη των λυγερόκορμων Καρυάτιδων εύχομαι να  γίνει παράδειγμα προς αποφυγή μια και το μόνο που του αξίζει είναι η καταφρόνια της κοινωνίας.