Πέρασε και δεν το κατάλαβα καθόλου. Και τούτο γιατί συνέπεσε με τα γεγονότα των ανεμογεννητριών, οπότε πού μυαλό για τέτοια. Οπότε μου ήρθαν λίγο ανάποδα, αλλιώς τα προγραμμάτιζα κι αλλιώς μου ήρθαν.
Σύμφωνα λοιπόν με το κοντέρ που δείχνει την επισκεψιμότητα αυτού του blog,[1] που χειρίζομαι από τον Οκτώβρη του 2010, υπολόγιζα ότι θα έπιανε το 1 εκατομμύριο εκεί γύρω στη γιορτή μου, των Αγίων Θεοδώρων, που φέτος είναι στις 20 του Μάρτη. Οπότε λογάριαζα μέγα τσιμπούσιον στη χώρα του μικρού "Μυστρά" των Ταξιαρχών, στο βασίλειο του τσέλιγκα Γιάννου Γιαννίκου. [2] Να όμως που το κοντέρ ήδη το έχει φτάσει 1.ΟΟ2.000. Ίσως έτσι να είναι καλύτερα μια και ο ιός με το lockdown μας έχει κάνει άνω-κάτω. 
Θα το οργανώσουμε λοιπόν, αρκεί νάμαστε καλά, πέρα τον Οκτώβρη. Στα 11χρονα γενέθλια του blog. Στις 9-10-21 κλείνουμε 11 χρόνια συνεχούς διαδραστικής παρουσίας με τις αναρτήσεις, 3 με 4 ανά διήμερο να έχουν φτάσει τις 8.230 δημοσιευμένες και 930 τις πρόχειρες που προσμένουν να τους κάνω νόημα.
Θα είναι επέτειος της 11ετίας.
Θα μου πείτε πολλοί "σιγά τον πολυέλαιο". Άλλο το Εικοσιένα που γιορτάζουμε τα 200 χρόνια. Εντάξει μεγάλη Επανάσταση το 1821, αλλά οι μικρές, καθημερινές επαναστάσεις αποτελούν την πραγματική ζωή που χωρίς αυτές θα ήταν εντελώς ανεξέταστη και φλύαρη. Η φαντασία στην εξουσία. Και τ' άλλο, το ότι ονειρευόμαστε και πλάθουμε τσιμπούσια και συνάξεις φανερώνει πώς είμαστε ζωντανοί. O Παν βλέπετε που τόσα χρόνια τα λέγαμε, τώρα μας ξέχασε για τα καλά, ούτε για μια απλή κουβέντα δεν σταματά στο κονάκι μας.
Ας είναι όμως δεν αντραλίζομαι κιόλας, έτσι είναι η ζωή, οι κανόνες της φύσης. Πλέον οι απάρσεις μου γίνονται για άλλα ταξίδια.
Πάμε στα...όνειρα!
Προγραμματίζονται λοιπόν και προεόρτια που θα λάβουν χώρα με την πρώτη "λευτεριά" πέρα την άνοιξη. Τότε που ανθίζουν οι πασχαλιές και η φύση φορά την πολύχρωμη φορεσιά της. Θα γίνουν στο αυθαίρετο [κλικ ΕΔΩ] που διαθέτω κάτω στην παραλία του Άη Νικόλα [3]
Λοιπόν θα σας περιγράψω εν ολίγοις το τσιμπούσιον.
Για τον τόπο τέλεσης είπαμε, θα είναι το λημέρι του Γιάννου με τα 200 γίδια και τα 60 βαρβάτα τραγιά στην αυλή του Αγίου Ανδρέα. Βασικό έδεσμα θα είναι το μουνούχι από το γρέκι, με φέτα γιδίσια και κράσο του άλλου φίλου του Στροβιτσάνου Παπαδέδε. Ως επιδόρπιο θα σερβιριστεί το θρυλικό λαγόψαρο προσφορά του μεγαλοκέφαλου φίλου, του Αρφάνη, γέννημα και θρέμμα του Λαπίθα.
Υπόψη οι καλεσμένοι, 50 το πολύ, επιτετραμμένοι από την περιφέρεια παρά τον Κυπαρισσιακό κόλπο, με προσωπική πρόσκληση, μετά επιβεβαίωσης αποδοχής. Όταν θα έρθει ο καιρός με το καλό, μετά τιμής θα σας τους παρουσιάσω ένα - έναν.
Εννοείται ότι γενικός επιτελάρχης θα είναι ο κουμπαράκος μου, ο Ζήρος και επί της υποδοχής ο γιός μου ο Νικόλας και ο φιλιότσος μου ο Νικηφόρος.
Περισσότερα εν ευθέτω χρόνω, εν καιρώ τω μέλλοντι.
[1] Σημειωτέον ότι το κοντέρ της επισκεψιμότητας είναι πάντα δημόσιο στο επάνω μέρος της δεξιάς στήλης
{2] Για τον "Μυστρά" και τον Γιάννο κλικ ΕΔΩ
[3] Οι Ζαχαραίοι έχουν την παραλία τους, του Αγίου Νικολάου, απτό μάρτυρα της αυθαιρεσίας και της αλληλέγγυας περιβαλλοντικής ευαισθησίας της Ζαχαραίϊκης "αστικής" τάξης. ενώ η δική μας του Άη Νικόλα παρέμεινε ατόφια και υπερήφανη.
{2] Για τον "Μυστρά" και τον Γιάννο κλικ ΕΔΩ
[3] Οι Ζαχαραίοι έχουν την παραλία τους, του Αγίου Νικολάου, απτό μάρτυρα της αυθαιρεσίας και της αλληλέγγυας περιβαλλοντικής ευαισθησίας της Ζαχαραίϊκης "αστικής" τάξης. ενώ η δική μας του Άη Νικόλα παρέμεινε ατόφια και υπερήφανη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου