ΜΑΣ ΦΙΛΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
Ανάσταση!! Πιες και φάε φως!! Ρούφηξε Φως γίνε Φως ! Αφέσου στην αΠροσδοκώ χαμόγελα.Παρακαλώ για το μεγαλύτερο αγάθό, την υγεία. Εύχομαι για την ευτυχία.Παλεύω για το τώρα μου , ονειρεύμαι το αύριο μου. Πιστεύω στην δύναμη της ψυχής. Καθέ τέλος ένας θάνατος. Μια καινουργια αρχή, μια Ανάσταση.
Προσδοκώ Ανάσταση αξιών.Έναν θάνατο στην αδιαφορία στο ψέμα, να έρθει.Προσδοκώ Ανάσταση της αγάπης,της καλοσύνης της χαράς, του σεβασμού, της ανθρωπιάς,της τρυφερότητας.Προσδοκώ την Ανάσταση της ψυχής μου! Αναστασία Κγάπη, αφέσου να πετάξεις στο μαγικό χαλί της αγάπης και μοίρασε την καλοσύνη σου την αγάπη σου το χαμόγελο σου.. να απλωθούν παντού στον Κόσμο..
Και τώρα που κλαις κάτω από τον Εσταυρωμένο να θυμάσαι…
Ο καθένας δίπλα σου, μπροστά σου, πίσω σου, κουβαλάει ένα σταυρό που δεν ξέρεις. Δεν τον μοιράστηκε ίσως από εγωισμό ίσως από περηφάνεια, μπορεί και από ντροπή..
Να το θυμάσαι αυτό.. μην προσπερνάς αδιάφορα.., γίνε χάδι, γίνε αγάπη, γίνε χέρι που θα κρατήσει τον πεσμένο. Κι αν δεν μπορείς να τον σηκώσεις από το βάρος του δικού σου Σταυρού, δεν πειράζει. Κάτσε δίπλα του.. να νιώσει πως είσαι εκεί, πλάι του.
Ο άνθρωπος που προσπερνάς, ίσως κουβαλά έναν σταυρό στην πλάτη του που δεν φαίνεται.. και λυγίζει σε κάθε του βήμα..
Μπορεί να φορά ένα αγκάθινο στεφάνι στην ψυχή του, που τον ματώνει κι ας μην ακούς το κλάμα του...
Ο άνθρωπος που προσπερνάς ίσως ..του μπήξανε καρφιά στην καρδιά του, στα όνειρά του..στο σπίτι του, στην ζωή του και δεν σου χαμογελά ΄, δεν σου λέει Καλημέρα..
Ο άνθρωπος που προσπερνάς.. Μπορεί να έχει υπάρξει άγιος και αμαρτωλός, σταυρωτής και σταυρωμένος, όλοι κάποτε υπήρξαμε κάτι κι από τα δυο.
Όλοι μέσα μας, κάτι απ’ όλα κουβαλάμε, και μόνο όταν νιώσουμε ασφαλείς, όταν νιώσουμε ότι μας αγαπάνε, όταν νιώσουμε ένα χέρι να μας κρατά, ένα βλέμμα ζεστό ν΄ακουμπά πάνω μας ..ίσως ΄μόνο τότε μπορέσουμε να βγούμε στο φως.
Αυτό το φως να ψάχνεις. Γι’ αυτό το φως, να γίνεσαι αγάπη, κατανόηση,και νοιάξιμο, και φροντίδα. Γι’αυτο το φως να ρισκάρεις με τους ανθρώπους ξανά και ξανά ..και να προσπαθείς να τους καταλάβεις. Όσο και να πλένεις τα χέρια , δε θα είσαι καθαρός από του αίμα Του! Έτσι εύκολα ξεπλένεται αυτή η ευθύνη; Πλένεις τα χέρια και καθαρίζει και η συνείδηση; Οι ενοχές φεύγουν; Σήμερα, όλα πια είναι συναλλαγή, κι εμείς Πιλάτοι με ένα κανάτι νερό διώχνουμε τις Ερινύες από την ψυχή! Εσύ να θυμάσαι: Πάντα θα υπάρχει ένας Πέτρος να σε αρνηθεί, ένας Ιούδας να σε προδώσει και ένας Πιλάτος να σε σταυρώσει πλένοντας τα χέρια του ! Καληνύχταα! Αναστασία Κ
Κι όταν συναντάς στο δρόμο σου Ιούδες και αμαρτωλούς, πριν τους δείξεις με το δάχτυλο, πριν τους κρίνεις, πριν τους καταδικάσεις, πριν φωνάξεις «Σταύρωσον», να θυμάσαι..
Ο αναμάρτητος, πρώτος το λίθο βαλέτω…
..και τώρα που κλαις κάτω από τον Εσταυρωμένο…να θυμάσαι… πολλοί «μικροί Εσταυρωμένοι» κυκλοφόρουνε κάθε μέρα δίπλα σου κι εσύ τους προσπερνάς!
Αναστασία Κ
Όσο και να πλένεις τα χέρια , δε θα είσαι καθαρός από του αίμα Του! Έτσι εύκολα ξεπλένεται αυτή η ευθύνη; Πλένεις τα χέρια και καθαρίζει και η συνείδηση; Οι ενοχές φεύγουν; Σήμερα, όλα πια είναι συναλλαγή, κι εμείς Πιλάτοι με ένα κανάτι νερό διώχνουμε τις Ερινύες από την ψυχή! Εσύ να θυμάσαι: Πάντα θα υπάρχει ένας Πέτρος να σε αρνηθεί, ένας Ιούδας να σε προδώσει και ένας Πιλάτος να σε σταυρώσει πλένοντας τα χέρια του ! Καληνύχταα! Αναστασία Κ----
Πολλοί οι Ιούδες και λίγα τα αργύρια, δε φτάνουν για όλους. Πολλοί οι Ιούδες και Να τους φοβάσαι τους αναμάρτητους, τους τέλειους, τους άσπιλους αυτού του κόσμου. Να φεύγεις μόλις ακούς “εγώ, δεν είμαι σαν τους άλλους”.Να μένεις με εκείνους, που ξέρουν να κάνουν λάθη.Τους απλούς, τρωτούς,σημαδεμένους κι άσε τους αναμάρτητους και τους αλάνθαστους, να κάνουν παιχνίδι μεταξύ τους, να δουλεύονται για το ποιος είναι ο πιο τέλειος, ο πιο ιδανικός, ο πιο αμόλυντος, ο πιο μόνος.. Καληνύχταα!
Η ροή της γραφής κυλάει σαν τα ήρεμα νερά της Νέδας… κελαριστή, δείχνοντας το πως, ο άνθρωπος του σήμερα, πρέπει να είναι.!
ΑπάντησηΔιαγραφή